10. Кога дојдоа првите, помислија дека ќе примат повеќе, но и тие примија по денариј.
11. Штом го примија, негодуваа против домаќинот,
12. велејќи: „Последниве работеа еден час, а ти ги изедначи со нас, кои ги претрпевме тегобата на денот и жегата.”
13. А тој му одговори на еден од нив и рече: „Пријателе, не ти правам неправда; зар не се погоди со мене за денариј?
14. Земи го своето и оди си; а јас сакам на последниов да му дадам колку и тебе.
15. Или зар немам право да сторам со своето, што сакам? Или твоето око е зло, зашто сум добар?”
16. Така последните ќе бидат први, а првите - последни; зашто мнозина се повикани, а малкумина избрани.”
17. И кога Исус се искачуваше кон Ерусалим, ги зеде Дванаесетмината насамо и им рече патем:
18. ”Еве, одиме горе кон Ерусалим, и Човечкиот Син ќе им биде предаден на првосвештениците и книжниците, и ќе Го осудат на смрт,
19. и ќе им Го предадат на многубошците, за да Му се потсмеват, да Го бијат и да Го распнат, и на третиот ден ќе воскресне.”
20. Тогаш мајката на Заведеевите синови Му пристапи заедно со своите синови, поклонувајќи Му се, за да измоли нешто од Него.
21. А Тој и рече: „Што сакаш?” Му одговори: „Заповедај овие мои два сина да седнат, едниот до Твојата десна, а другиот до Твојата лева страна, во Твоето Царство!”
22. А Исус одговори и рече: „Не знаете што барате! Можете ли да ја пиете чашата, што ќе ја пијам Јас, или да се крстите со крштавањето со кое се крштавам Јас.” Му рекоа: „Можеме.”
23. Им рече: „Мојата чаша ќе ја пиете; и со крштавањето, со кое се крштавам Јас, ќе се крстите; но да се седи од Мојата десна или лева страна, тоа не го давам Јас, туку ќе им припадне на оние, за кои Мојот Татко го приготвил.”
24. И кога го чуја тоа десетмината, се налутија на двата брата.
25. А Исус ги повика и рече: „Знаете дека владетелите на народите господарат над нив и дека големците ги угнетуваат.
26. Нека не биде така меѓу вас! Туку, кој сака да биде голем меѓу вас, нека ви биде слуга!
27. И кој сака да биде прв меѓу вас, нека ви биде слуга;
28. како што Човечкиот Син не дојде да Му служат, туку да служи и да ја даде Својата душа за откуп на мнозина.”
29. А кога излегуваа од Ерихон, големо множество тргна по Него.
30. И ете, двајца слепи, седејќи покрај патот, чуја дека Исус минува, и извикаа велејќи: „Господи, Давидов Сине, смилувај ни се!”