1. Зашто небесното царство прилега на човек домаќин, кој излезе рано наутро да наеме работници за своето лозје.
2. И кога се погоди со трудбениците по денариј на ден, ги испрати во своето лозје.
3. И кога излезе пак околу третиот час виде други како стојат, на трговиштето, без работа,
4. и им рече: „Одете и вие во моето лозје, па ќе ви дадам што ќе биде право!”
5. И тие отидоа. А кога излезе пак околу шестиот и деветтиот час го направи истото.
6. А околу единаесеттиот час пак излезе и најде други, како стојат, и им рече: „Зошто стоите тука цел ден без работа?”