6. Така што не се веќе двајца, туку едно тело. И така што Бог соединил, човекот да не разделува!”
7. И Му рекоа: „Зошто тогаш Мојсеј заповеда да и се даде разводно писмо на жената и да се остави?”
8. Им рече: „Заради вашето закоравено срце, Мојсеј ви дозволи да ги оставате вашите жени, но во почетокот не беше така.
9. Туку ви велам: „Кој ќе ја остави својата жена - освен за прељубодејство - и се ожени за друга, прави прељуба; и кој ќе се ожени со напуштена, прави прељуба.”
10. Учениците Му рекоа: „Ако е тоа причината меѓу мажот и жената, подобро да не се жени.”
11. А Тој им рече: „Сите не можат да ги сфатат тие зборови, туку оние, на кои им е дадено.
12. Зашто има скопци, кои се родени така од мајчината утроба, и има скопци, кои се скопени од луѓе, и има скопци, кои самите се скопиле заради небесното царство. Кој може да прими, нека прими!”
13. Тогаш доведоа дечиња при Него, за да ги положи рацете над нив и да се помоли; но учениците ги укорија.