7. затоа, тој со клетва и вети да и даде, што и да му побара.
8. А таа, наговорена од својата мајка, рече: „Дај ми ја тука на послужавник главата на Јован Крстител.”
9. И царот се ожалости, но заради клетвите и заради оние што седеа со него, заповеда да и ја дадат,
10. и испрати, па го обезглавија Јована во затворот.
11. И неговата глава беше донесена на послужавник и дадена на девојката, а таа ја однесе на мајка си.
12. И неговите ученици дојдоа, го зедоа телото и го погребаа, и отидоа и Му јавија на Исуса.
13. А кога го чу тоа Исус, се повлече оттаму со кораб, во пусто место, насамо. Но мноштвата чуја и Го следеа пеш од градовите.
14. И кога излезе виде големо мноштво, беше поттикнат со сожалување кон нив и ги исцели нивните болни.
15. А кога се свечери Неговите ученици дојдоа при Него и Му рекоа: „Местово е пусто и времето е веќе поодминато; распушти ги мноштвата да отидат по селата за да си купат храна.”
16. Но Исус им рече: „Нема потреба да одат, дајте им вие да јадат!”
17. А тие Му рекоа: „Тука немаме ништо, но само пет лебови и две риби.”
18. А Тој им рече: „Донесете Ми ги тука.”
19. И заповеда народот да седне по тревата; ги зеде петте лебови и двете риби, погледна кон небото и благослови; ги раскрши лебовите и им ги даде на учениците, а учениците на мноштвата.
20. И сите јадоа и се наситија; и го дигнаа преостанатото од парчињата, дванаесет кошеви полни.
21. А оние, кои јадеа, беа околу пет илјади мажи, освен жените и децата.
22. И веднаш ги натера Исус учениците Свои да влезат во кораб и да отидат пред Него на другата страна, додека да го распушти народот.