18. Но тие сите извикаа едногласно: „Земи Го Овој, а пушти ни го Варава!”
19. Кој беше фрлен во темница, заради некаква буна во градот и заради убиство.
20. А Пилат им се обрати пак, сакајќи да Го ослободи Исуса;
21. но тие викаа, велејќи: „Распни Го! Распни!”
22. А тој им рече по третпат: „Та какво зло направил? Јас не најдов во Него ништо, што заслужува смрт. Затоа ќе Го ослободам, откако ќе Го казнам.”
23. Но тие навалуваа со голема викотница и бараа да биде распнат; а викањето на нив и на свештеничките главатари беше сè посилно.
24. Тогаш Пилат одлучи да го исполни нивното барање.
25. И им го пушти оној, кого го бараа, а кој беше фрлен во темница заради бунт и убиство; а Исуса им Го предаде на нивна волја.
26. И кога Го поведоа, го фатија некој си Симон Киринеец, кој се враќаше од поле, па врз него го ставија крстот, за да го носи по Исуса.
27. По Него одеше големо множество народ и жени, кои плачеа и ридаа за Него.
28. Но Исус се заврти кон нив и им рече: „Ерусалимски ќерки, не плачете за Мене; туку плачете за себеси и за своите деца!
29. Зашто, ете, доаѓаат денови кога ќе се рече: ‘Блажени се неродилките! И утробите што не родиле и градите што не доеле!’
30. Тогаш ќе почнат да им зборуваат на горите: ‘Паднете врз нас!’ и на ридиштата: ‘Покријте нè!’
31. Зашто, ако се прави вака со зеленото дрво, што ќе биде со сувото.