7. Дојде една самарјанка, за да нацрпи вода. Исус и рече: „Дај Ми да пијам!”
8. Зашто учениците Негови беа отишле во градот да купат храна.
9. Самарјанката Му рече: „Како Ти, Јудеец, бараш од мене, Самарјанка, да пиеш?” Имено, Јудејците не општеа со Самарјанците.
10. Исус и одговори и рече: „Кога би знаела за Божјиот дар и Кој е Оној што ти вели: ‘Дај ми да пијам,’ ти би побарала од Него и Тој би ти дал жива вода.”
11. Жената Му одговори: „Нема со што да нацрпиш, господине, а кладенецот е длабок! Тогаш, од каде имаш жива вода?
12. Зар си Ти поголем од нашиот татко Јаков, кој ни го даде кладенецов? И тој самиот пиеше од него, и неговите синови, и неговиот добиток!”
13. Исус во одговор и рече: „Секој кој пие од водава, пак ќе ожедни.
14. А кој пие од водата што Јас ќе му ја дадам нема да ожедни довека, туку водата што ќе му ја дадам, ќе стане во него извор на вода, извирајќи во вечен живот.”
15. Жената Му рече: „Господине, дај ми од водата за да не ожеднувам и да не доаѓам тука да нацрпувам!”
16. Исус и рече: „Оди, повикај го мажа си и врати се тука!”
17. Жената му одговори и рече: „Јас немам маж.” Исус и рече: „Право кажа дека немаш маж;
18. зашто си имала петмина мажи и тој, кого го имаш сега, не ти е маж. Тоа го рече вистинито.”
19. Жената Му рече: „Господине, гледам дека си пророк.
20. Нашите татковци Му се поклонуваа на Бога на оваа планина, а вие велите дека Ерусалим е местото каде што треба да се поклонуваме.”
21. Исус и рече: „Верувај Ми жено, дека иде часот кога не ќе Му се поклонувате на Таткото ниту на оваа планина ниту во Ерусалим.
22. Вие не знаете на што му се поклонувате; ние знаеме на што му се поклонуваме, зашто Спасението доаѓа од Јудејците.
23. Но доаѓа час - и веќе е тука - кога вистинските поклоници ќе Му се поклонуваат на Таткото во дух и вистина, зашто Таткото сака такви поклоници.