14. Ако ли пак во своето срце имате горчлива завист и карање, не се фалете и не лажете против вистината!
15. Тоа не е мудрост, која слегува одозгора, туку е земна, душевна, демонска;
16. зашто каде се зависта и карањато, таму е неред и секакво лошо нешто.
17. А мудроста која доаѓа одозгора, пред сè: е чиста, потоа мирољубива, блага, покорна, полна со милост и добри плодови, непристрасна и нелицемерна.
18. А плодот на правдата се сее во мир, за оние кои создаваат мир.