9. А порано во тој град се наоѓаше еден човек, по име Симон, кој правеше магии и го зачудуваше самарискиот народ, зборувајќи за себе дека е нешто големо;
10. овој го слушаа сите од мал до голем, велејќи: „Овој е голема Божја сила.”
11. А го слушаа затоа што долго време ги восхитуваше со своите магии.
12. А кога му поверуваа на Филипа, кој го проповедаше Евангелието за Божјото Царство и за името на Исуса Христа, се крштаваа мажите и жените.
13. И самиот Симон поверува и откако беше крстен, продолжи со Филипа, гледајќи ги знаците и големите сили што се збиднуваа, се восхитуваше.
14. А кога апостолите, кои беа во Ерусалим, чуја дека Самарија го прими Божјото слово, им ги испратија Петра и Јована,
15. кои слегоа и се помолија за нив, за да Го примат Светиот Дух,
16. зашто уште ни на еден од нив не беше слегол, а само беа крстени во името на Господа Исуса.
17. Тогаш ги положија рацете на нив и тие Го примија Светиот Дух.
18. А кога Симон виде дека Светиот Дух се дава со полагање на апостолските раце, им понуди сребреници,
19. велејќи: „Дајте ми ја мене таа власт, на кого ќе ги положам рацете, да Го прими Светиот Дух!”
20. Но Петар му рече: „Нека одат во пропаст твоите сребреници заедно со тебе, зашто си помислил да го добиеш Божјиот дар со сребреници!
21. Нема за тебе ни дел ни учество во оваа работа, зашто твоето срце не е право пред Бога.
22. Затоа, покај се од оваа твоја нечесност и моли Го Господа да ти ја прости помислата на твоето срце.
23. Зашто гледам дека си во горчлива жолчка и во оковите на неправдата.