32. А множеството на оние, кои поверуваа, имаше едно срце и една душа, и никој не велеше дека нешто од неговиот имот е негово, туку сè им беше општо.
33. Апостолите сведочеа многу силно за воскресението на Господа Исуса и голема благодат беше над сите нив.
34. И никој меѓу нив не беше во скудност, зашто сите, кои имаа ниви и куќи, ги продаваа, а цената на продаденото ја донесуваа и ја ставаа пред нозете на апостолите.
35. И секому му се даваше колку кому му беше потребно.
36. А Јосиф кого апостолите го нарекоа Варнава - што значи Син на утехата - левит, родум од Кипар
37. имаше нива, што ја продаде, а сребрениците ги донесе и ги положи пред нозете на апостолите.