8. И се случи Поплиевиот татко да лежи болен од треска и болки во желудникот. Павле влезе при него, се помоли, ги положи рацете на него и се исцели.
9. По тој настан и други болни од островото доаѓаа и се исцелуваа.
10. Тие ни искажаа и многу почести, а при заминувањето нè снабдија со сè што ни беше потребно.
11. По три месеци отпловивме со еден александриски брод, што беше презимувал на островот и ги имаше Диоскурите како знак.
12. И кога стигнавме во Сиракуза и останавме таму три дни,
13. а оттаму пловејќи заобиколивме и стигнавме во Ригија; и кога по еден ден дувна јужниот ветер, дојдовме на идниот ден во Потиоли,
14. каде најдовме браќа, кои нè замолија да останеме при нив седум дена. И така тргнавме за Рим;
15. откако браќата, чуја за нас, ни излегоа во пресрет до Апиевата Ширина и до Трите Крчми. Кога Павле ги виде Му благодари на Бога и се охрабри.
16. Штом влеговме во Рим, на Павла му беше дозволено да живее одделно, заедно со војникот, кој го чуваше.
17. А по три дни, Павле ги повика јудејските првенци и кога се собраа, им рече: „Мажи браќа, иако не направив ништо против својот народ ни против татковските обичаи, мене сепак во Ерусалим ме предадоа окован во рацете на Римјаните,