9. А утреден, додека тие патуваа и наближуваа до градот, Петар излезе околу шестиот час, се качи на покривот на куќата, да се помоли.
10. Огладне и посака да јаде; и додека му приготвуваа јадење, тој имаше видение:
11. и виде отворено небо и некаков сад како големо платно да слегува и се спушта со своите четири краишта на земјата.
12. Во него беа сите четвороножни животни, и земни лазачи, и небесни птици.
13. И еден глас му рече: „Стани, Петре, заколи и јади!”
14. А Петар рече: „Никако, Господи, зашто уште никогаш не сум јал нешто погано и нечисто!”
15. И гласот повторно му се јави: „Она што Бог го очистил, ти не наречувај го погано!”