19. Ако само во овој живот се надеваме на Христа, ние сме најнесреќни од сите луѓе.
20. Но сега, Христос воскресна од мртвите, како првенец на оние кои умреле.
21. Бидејќи смртта дојде преку човек, така преку еден Човек дојде и воскресението од мртвите.
22. Зашто, како што сите умираат во Адама, така и во Христа сите ќе оживеат.
23. Но секој по својот ред: првенец Христос, после оние кои се Христови, во времето на Неговото доаѓање.
24. Тогаш доаѓа крајот, кога ќе Му го предаде Царството на Бог и Таткото; откако ќе ги уништи: секое началство, и секоја власт и сила.
25. Зашто, Тој треба да царува „додека не ги положи сите свои непријатели под Своите нозе.”
26. Смртта ќе биде уништена како последен непријател.
27. Зашто „сè покорил под Неговите нозе.” А кога вели, дека е покорено сè, јасно е дека е покорено сè, освен Оној, Кој Му покорил сè.
28. Кога ќе Му биде потчинето сè, тогаш и Самиот Син ќе Му се потчини на Оној, Кој Нему Му потчинил сè, за да биде Бог сè во сè.
29. Инаку, што ќе прават оние, кои се крштаваат за мртвите? Ако мртвите воопшто не воскреснуваат, зошто се крштаваат за нив?
30. И ние зошто сме секој час во опасности?