1. Dixerunt enim cogitantes apud se non recte :Exiguum et cum tædio est tempus vitæ nostræ,et non est refrigerium in fine hominis,et non est qui agnitus sit reversus ab inferis.
2. Quia ex nihilo nati sumus,et post hoc erimus tamquam non fuerimus.Quoniam fumus flatus est in naribus nostris,et sermo scintilla ad commovendum cor nostrum :
3. qua extincta, cinis erit corpus nostrum,et spiritus diffundetur tamquam mollis aër ;et transibit vita nostra tamquam vestigium nubis,et sicut nebula dissolvetur quæ fugata est a radiis solis,et a calore illius aggravata.
4. Et nomen nostrum oblivionem accipiet per tempus,et nemo memoriam habebit operum nostrorum.