1. Impiis autem usque in novissimumsine misericordia ira supervenit.Præsciebat enim et futura illorum :
2. quoniam cum ipsi permisissent ut se educerent,et cum magna sollicitudine præmisissent illos,consequebantur illos, pœnitentia acti.
3. Adhuc enim inter manus habentes luctum,et deplorantes ad monumenta mortuorum,aliam sibi assumpserunt cogitationem inscientiæ,et quos rogantes projecerant,hos tamquam fugitivos persequebantur.
4. Ducebat enim illos ad hunc finem digna necessitas ;et horum quæ acciderant commemorationem amittebant,ut quæ deerant tormentis repleret punitio :
5. et populus quidem tuus mirabiliter transiret,illi autem novam mortem invenirent.
6. Omnis enim creatura ad suum genus ab initio refigurabatur,deserviens tuis præceptis,ut pueri tui custodirentur illæsi.
7. Nam nubes castra eorum obumbrabat,et ex aqua quæ ante erat, terra arida apparuit,et in mari Rubro via sine impedimento,et campus germinans de profundo nimio :
8. per quem omnis natio transivit quæ tegebatur tua manu,videntes tua mirabilia et monstra.
9. Tamquam enim equi depaverunt escam,et tamquam agni exsultaverunt,magnificantes te, Domine, qui liberasti illos.
10. Memores enim erant adhuc eorumquæ in incolatu illorum facta fuerant :quemadmodum pro natione animalium eduxit terra muscas,et pro piscibus eructavit fluvius multitudinem ranarum.