14. Reversi principes dixerunt ad Balac : Noluit Balaam venire nobiscum.
15. Rursum ille multo plures et nobiliores quam ante miserat, misit.
16. Qui cum venissent ad Balaam, dixerunt : Sic dicit Balac filius Sephor : Ne cuncteris venire ad me :
17. paratus sum honorare te, et quidquid volueris, dabo tibi : veni, et maledic populo isti.
18. Respondit Balaam : Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero immutare verbum Domini Dei mei, ut vel plus, vel minus loquar.
19. Obsecro ut hic maneatis etiam hac nocte, et scire queam quid mihi rursum respondeat Dominus.
20. Venit ergo Deus ad Balaam nocte, et ait ei : Si vocare te venerunt homines isti, surge, et vade cum eis : ita dumtaxat, ut quod tibi præcepero, facias.
21. Surrexit Balaam mane, et strata asina sua profectus est cum eis.
22. Et iratus est Deus. Stetitque angelus Domini in via contra Balaam, qui insidebat asinæ, et duos pueros habebat secum.
23. Cernens asina angelum stantem in via, evaginato gladio, avertit se de itinere, et ibat per agrum. Quam cum verberaret Balaam, et vellet ad semitam reducere,
24. stetit angelus in angustiis duarum maceriarum, quibus vineæ cingebantur.
25. Quem videns asina, junxit se parieti, et attrivit sedentis pedem. At ille iterum verberabat eam :
26. et nihilominus angelus ad locum angustum transiens, ubi nec ad dexteram, nec ad sinistram poterat deviare, obvius stetit.
27. Cumque vidisset asina stantem angelum, concidit sub pedibus sedentis : qui iratus, vehementius cædebat fuste latera ejus.