8. Denigrata est super carbones facies eorumet non sunt cogniti in plateis ;adhæsit cutis eorum ossibus :aruit, et facta est quasi lignum.
9. Melius fuit occisis gladioquam interfectis fame,quoniam isti extabuerunt consumptia sterilitate terræ.
10. Manus mulierum misericordiumcoxerunt filios suos ;facti sunt cibus earumin contritione filiæ populi mei.
11. Complevit Dominus furorem suum,effudit iram indignationis suæ :et succendit ignem in Sion,et devoravit fundamenta ejus.
12. Non crediderunt reges terræ,et universi habitatores orbis,quoniam ingrederetur hostis et inimicusper portas Jerusalem.
13. Propter peccata prophetarum ejus,et iniquitates sacerdotum ejus,qui effuderunt in medio ejussanguinem justorum.
14. Erraverunt cæci in plateis,polluti sunt in sanguine ;cumque non possent,tenuerunt lacinias suas.
15. Recedite polluti, clamaverunt eis ;recedite, abite, nolite tangere :jurgati quippe sunt, et commoti dixerunt inter gentes :Non addet ultra ut habitet in eis.
16. Facies Domini divisit eos,non addet ut respiciat eos ;facies sacerdotum non erubuerunt,neque senum miserti sunt.
17. Cum adhuc subsisteremus, defecerunt oculi nostriad auxilium nostrum vanum ;cum respiceremus attenti ad gentemquæ salvare non poterat.
18. Lubricaverunt vestigia nostrain itinere platearum nostrarum ;appropinquavit finis noster, completi sunt dies nostri,quia venit finis noster.