30. Propterea ecce ego ad prophetas, ait Dominus,qui furantur verba mea unusquisque a proximo suo.
31. Ecce ego ad prophetas, ait Dominus,qui assumunt linguas suas, et aiunt : Dicit Dominus.
32. Ecce ego ad prophetas somniantes mendacium, ait Dominus,qui narraverunt ea, et seduxerunt populum meumin mendacio suo et in miraculis suis,cum ego non misissem eos, nec mandassem eis :qui nihil profuerunt populo huic, dicit Dominus.
33. Si igitur interrogaverit te populus iste,vel propheta, aut sacerdos, dicens :Quod est onus Domini ?dices ad eos : Vos estis onus :projiciam quippe vos, dicit Dominus.
34. Et propheta, et sacerdos, et populusqui dicit : Onus Domini :visitabo super virum illum et super domum ejus.
35. Hæc dicetis unusquisque ad proximum,et ad fratrem suum :Quid respondit Dominus ?et quid locutus est Dominus ?
36. Et onus Domini ultra non memorabitur :quia onus erit unicuique sermo suus,et pervertistis verba Dei viventis,Domini exercituum, Dei nostri.
37. Hæc dices ad prophetam :Quid respondit tibi Dominus ?et quid locutus est Dominus ?
38. Si autem onus Domini dixeritis,propter hoc hæc dicit Dominus :Quia dixistis sermonem istum : Onus Domini,et misi ad vos dicens : Nolite dicere : Onus Domini :
39. propterea ecce ego tollam vos portans,et derelinquam vos,et civitatem quam dedi vobis et patribus vestris,a facie mea :
40. et dabo vos in opprobrium sempiternum,et in ignominiam æternam,quæ numquam oblivione delebitur.