10. Stansque super eum, occidi illum : sciebam enim quod vivere non poterat post ruinam : et tuli diadema quod erat in capite ejus, et armillam de brachio illius, et attuli ad te dominum meum huc.
11. Apprehendens autem David, vestimenta sua scidit, omnesque viri qui erant cum eo,
12. et planxerunt, et fleverunt, et jejunaverunt usque ad vesperam super Saul, et super Jonathan filium ejus, et super populum Domini, et super domum Israël, eo quod corruissent gladio.
13. Dixitque David ad juvenem qui nuntiaverat ei : Unde es tu ? Qui respondit : Filius hominis advenæ Amalecitæ ego sum.
14. Et ait ad eum David : Quare non timuisti mittere manum tuam ut occideres christum Domini ?
15. Vocansque David unum de pueris suis, ait : Accedens irrue in eum. Qui percussit illum, et mortuus est.
16. Et ait ad eum David : Sanguis tuus super caput tuum : os enim tuum locutum est adversum te, dicens : Ego interfeci christum Domini.
17. Planxit autem David planctum hujuscemodi super Saul, et super Jonathan filium ejus
18. (et præcepit ut docerent filios Juda arcum, sicut scriptum est in libro justorum), et ait : Considera, Israël, pro his qui mortui sunt,super excelsa tua vulnerati.
19. Inclyti Israël super montes tuos interfecti sunt :quomodo ceciderunt fortes ?
20. Nolite annuntiare in Geth,neque annuntietis in compitis Ascalonis :ne forte lætentur filiæ Philisthiim ;ne exultent filiæ incircumcisorum.
21. Montes Gelboë, nec ros, nec pluvia veniant super vos,neque sint agri primitiarum :quia ibi abjectus est clypeus fortium :clypeus Saul, quasi non esset unctus oleo.
22. A sanguine interfectorum, ab adipe fortium,sagitta Jonathæ numquam rediit retrorsum,et gladius Saul non est reversus inanis.
23. Saul et Jonathas amabiles, et decori in vita sua,in morte quoque non sunt divisi :aquilis velociores, leonibus fortiores.