38. Pharisæus autem cœpit intra se reputans dicere, quare non baptizatus esset ante prandium.
39. Et ait Dominus ad illum : Nunc vos pharisæi, quod deforis est calicis et catini, mundatis : quod autem intus est vestrum, plenum est rapina et iniquitate.
40. Stulti ! nonne qui fecit quod deforis est, etiam id quod deintus est fecit ?
41. Verumtamen quod superest, date eleemosynam : et ecce omnia munda sunt vobis.
42. Sed væ vobis, pharisæis, quia decimatis mentham, et rutam, et omne olus, et præteritis judicium et caritatem Dei : hæc autem oportuit facere, et illa non omittere.
43. Væ vobis, pharisæis, quia diligitis primas cathedras in synagogis, et salutationes in foro.
44. Væ vobis, quia estis ut monumenta, quæ non apparent, et homines ambulantes supra, nesciunt.
45. Respondens autem quidam ex legisperitis, ait illi : Magister, hæc dicens etiam contumeliam nobis facis.