20. Erant autem quidam gentiles, ex his qui ascenderant ut adorarent in die festo.
21. Hi ergo accesserunt ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilææ, et rogabant eum, dicentes : Domine, volumus Jesum videre.
22. Venit Philippus, et dicit Andreæ ; Andreas rursum et Philippus dixerunt Jesu.
23. Jesus autem respondit eis, dicens : Venit hora, ut clarificetur Filius hominis.
24. Amen, amen dico vobis, nisi granum frumenti cadens in terram, mortuum fuerit,
25. ipsum solum manet : si autem mortuum fuerit, multum fructum affert. Qui amat animam suam, perdet eam ; et qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam æternam custodit eam.
26. Si quis mihi ministrat, me sequatur, et ubi sum ego, illic et minister meus erit. Si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater meus.
27. Nunc anima mea turbata est. Et quid dicam ? Pater, salvifica me ex hac hora. Sed propterea veni in horam hanc :
28. Pater, clarifica nomen tuum. Venit ergo vox de cælo : Et clarificavi, et iterum clarificabo.
29. Turba ergo, quæ stabat, et audierat, dicebat tonitruum esse factum. Alii dicebant : Angelus ei locutus est.
30. Respondit Jesus, et dixit : Non propter me hæc vox venit, sed propter vos.
31. Nunc judicium est mundi : nunc princeps hujus mundi ejicietur foras.
32. Et ego, si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad meipsum.
33. (Hoc autem dicebat, significans qua morte esset moriturus.)