12. Et cum aptus portus non esset ad hiemandum, plurimi statuerunt consilium navigare inde, si quomodo possent, devenientes Phœnicen hiemare, portum Cretæ respicientem ad Africum et ad Corum.
13. Aspirante autem austro, æstimantes propositum se tenere, cum sustulissent de Asson, legebant Cretam.
14. Non post multum autem misit se contra ipsam ventus typhonicus, qui vocatur Euroaquilo.
15. Cumque arrepta esset navis, et non posset conari in ventum, data nave flatibus, ferebamur.
16. In insulam autem quamdam decurrentes, quæ vocatur Cauda, potuimus vix obtinere scapham.
17. Qua sublata, adjutoriis utebantur, accingentes navem, timentes ne in Syrtim inciderent, summisso vase sic ferebantur.
18. Valida autem nobis tempestate jactatis, sequenti die jactum fecerunt :
19. et tertia die suis manibus armamenta navis projecerunt.
20. Neque autem sole, neque sideribus apparentibus per plures dies, et tempestate non exigua imminente, jam ablata erat spes omnis salutis nostræ.
21. Et cum multa jejunatio fuisset, tunc stans Paulus in medio eorum, dixit : Oportebat quidem, o viri, audito me, non tollere a Creta, lucrique facere injuriam hanc et jacturam.
22. Et nunc suadeo vobis bono animo esse : amissio enim nullius animæ erit ex vobis, præterquam navis.
23. Astitit enim mihi hac nocte angelus Dei, cujus sum ego, et cui deservio,
24. dicens : Ne timeas, Paule : Cæsari te oportet assistere : et ecce donavit tibi Deus omnes qui navigant tecum.
25. Propter quod bono animo estote, viri : credo enim Deo quia sic erit, quemadmodum dictum est mihi.