គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

២ សាំយូអែល 11:13-24 ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ (KHOV)

13. កាល​ដាវីឌ​ទ្រង់​ហៅ​គាត់​មក នោះ​គាត់​ក៏​បរិភោគ​នៅ​ចំពោះ​ទ្រង់ ហើយ​ទ្រង់​បំផឹក​ឲ្យ​គាត់​ស្រវឹង តែ​ដល់​ល្ងាច​គាត់​ចេញ​ទៅ​ដេក​នៅ​គ្រែ ជា​មួយ​នឹង​ពួក​មហា‌តលិក​របស់​ម្ចាស់​ខ្លួន​ទៀត ឥត​មាន​ចុះ​ទៅ​ឯ​ផ្ទះ​ឡើយ។

14. ដល់​ព្រឹក​ឡើង ដាវីឌ​ទ្រង់​ធ្វើ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​យ៉ូអាប់​ដោយ‌សារ​អ៊ូរី

15. ក្នុង​សំបុត្រ​នោះ​មាន​សេចក្តី​បង្គាប់​ថា ចូរ​ឲ្យ​អ៊ូរី​មាន​កន្លែង​ក្នុង​ពួក​ទ័ព​ខាង​មុខ ត្រង់​កន្លែង​ដែល​កំពុង​ច្បាំង​គ្នា​ជា​ខ្លាំង រួច​ថយ​ចោល​វា​ទៅ​ឲ្យ​គេ​បាន​វាយ​សំឡាប់​ចេញ។

16. ដូច្នេះ យ៉ូអាប់​ក៏​សង្កេត​មើល​ទី​ក្រុង រួច​ចាត់​អ៊ូរី​ឲ្យ​ទៅ​ឯ​កន្លែង​១ ដែល​លោក​ដឹង​ថា មាន​មនុស្ស​ក្លាហាន​នៅ

17. ពួក​ទ័ព​ក្នុង​ក្រុង​នោះ​ក៏​ចេញ​មក​ច្បាំង​នឹង​យ៉ូអាប់ ហើយ​មាន​ពួក​ពល‌ទ័ព​របស់​ដាវីឌ​ខ្លះ​បាន​ដួល​ស្លាប់ ឯ​អ៊ូរី​ជា​សាសន៍​ហេត​គាត់​ក៏​ស្លាប់​ដែរ

18. នោះ​យ៉ូអាប់​ចាត់​ម្នាក់ ឲ្យ​នាំ​ដំណឹង​ទៅ​ទូល​ដល់​ដាវីឌ ពី​រឿង​ចំបាំង

19. លោក​បង្គាប់​អ្នក​នោះ​ថា កាល​ណា​ឯង​បាន​រាប់‌រៀប​ទូល​ពី​រឿង​ច្បាំង​ដល់​ស្តេច​រួច​ហើយ

20. នោះ​បើ​សិន​ជា​ស្តេច​ទ្រង់​ក្រោធ ហើយ​បន្ទោស​ថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ចូល​ទៅ​ច្បាំង ជិត​ទី​ក្រុង​អី​ម៉្លេះ តើ​ឯង​មិន​ដឹង​ជា​គេ​នឹង​បាញ់ ពី​លើ​កំផែង​មក​ទេ​ឬ​អី

21. តើ​អ្នក​ណា​បាន​សំឡាប់​អ័ប៊ី‌ម៉ាលេក ជា​កូន​យេរូ-បាល តើ​មិន​មែន​ជា​ស្រី​ដែល​ទំលាក់​ត្បាល់‌កិន​ពី​លើ​កំផែង​មក​លើ​វា ឲ្យ​ស្លាប់​នៅ​ត្រង់​ថេបេស​ទេ​ឬ​អី ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ចូល​ទៅ​ជិត​កំផែង​យ៉ាង​ដូច្នេះ នោះ​ត្រូវ​ឲ្យ​ឯង​ទូល​ឆ្លើយ​យ៉ាង​នេះ​ថា អ៊ូរី សាសន៍​ហេត ជា​បាវ​បំរើ​នៃ​ទ្រង់ បាន​ស្លាប់​ដែរ។

22. អ្នក​នាំ​ដំណឹង​ក៏​ទៅ​ទូល​ដល់​ដាវីឌ តាម​សេចក្តី​ដែល​យ៉ូអាប់​បាន​បង្គាប់​គ្រប់​ប្រការ

23. គាត់​ទូល​ថា ពួក​ពល​គេ​មាន​កំឡាំង​ជាង​ពួក​ទូល‌បង្គំ គេ​ចេញ​មក​ដល់​ទូល‌បង្គំ​ទាំង‌ឡាយ​នៅ​ឯ​វាល ហើយ​ពួក​ទូល‌បង្គំ​ក៏​ដេញ​គេ​ទៅ​វិញ រហូត​ដល់​ទ្វារ​ក្រុង

24. នោះ​ពួក​ពល​ធ្នូ គេ​បាញ់​ពី​កំផែង​មក​លើ​ពួក​បាវ​បំរើ​នៃ​ទ្រង់ ហើយ​មាន​ពួក​អ្នក​បំរើ​ខ្លះ​របស់​ព្រះ‌ករុណា​បាន​ស្លាប់ ឯ​អ៊ូរី សាសន៍​ហេត ជា​អ្នក​បំរើ​ទ្រង់ ក៏​ស្លាប់​ដែរ

សូមអានជំពូកពេញលេញ ២ សាំយូអែល 11