5. ខ្ញុំបានក្រោកឡើង ដើម្បីទៅបើកទ្វារឲ្យស្ងួនសំឡាញ់ខ្ញុំគ្រឿងក្រអូបបានស្រក់ចេញពីដៃខ្ញុំហើយប្រេងក្រអូបក៏ស្រក់ពីម្រាមដៃខ្ញុំ ទៅលើគន្លឹះទ្វារ
6. ខ្ញុំបានបើកឲ្យស្ងួនសំឡាញ់ខ្ញុំតែស្ងួនសំឡាញ់ខ្ញុំ ទ្រង់បានចេញទៅបាត់ហើយក្នុងកាលដែលទ្រង់មានព្រះបន្ទូលហៅ នោះខ្ញុំមានចិត្តរំជួលខ្ញុំខំស្វែងរក តែរកទ្រង់មិនឃើញសោះខ្ញុំបានស្រែកហៅ តែទ្រង់មិនឆ្លើយតបឡើយ
7. ពួកយាមល្បាតដែលដើរក្រវែលក្នុងទីក្រុង ក៏ប្រទះនឹងខ្ញុំគេវាយខ្ញុំ ហើយធ្វើឲ្យខ្ញុំរបួសពួករក្សាកំផែង គេកន្ត្រាក់យកស្បៃពីខ្ញុំចេញ
8. ឱពួកកូនស្រីក្រុងយេរូសាឡិមអើយខ្ញុំចាប់ឲ្យនាងរាល់គ្នាស្បថថា បើឃើញស្ងួនសំឡាញ់ខ្ញុំនោះនាងទាំងឡាយនឹងទូលដល់ទ្រង់ថាខ្ញុំឈឺដោយរោគស្រឡាញ់។
9. ៙ ឱនាងដែលល្អលើសជាងគេក្នុងពួកស្រីៗអើយតើស្ងួនសំឡាញ់របស់នាងវិសេសជាងស្ងួនសំឡាញ់ណាទៀតយ៉ាងណាបានជានាងចាប់ឲ្យយើងស្បថដូច្នេះតើស្ងួនសំឡាញ់របស់នាងវិសេសជាងស្ងួនសំឡាញ់ណាទៀតយ៉ាងណាទៅ។
10. ៙ ស្ងួនសំឡាញ់របស់ខ្ញុំសម្បុរស មានថ្ពាល់ក្រហមទ្រង់ជាឯកអង្គក្នុងពួក១ម៉ឺននាក់
11. ព្រះសិរទ្រង់ល្អ ដូចជាមាសនព្វគុណព្រះកេសាទ្រង់រំកាញ់ ហើយខ្មៅដូចសារិកា
12. ព្រះនេត្រទ្រង់ដូចជាព្រាបនៅមាត់ផ្លូវទឹកដែលលាងដោយទឹកដោះ ហើយដាំក្នុងគ្រោងយ៉ាងសមល្អ
13. ព្រះគណ្ឌៈទ្រង់ដូចជាទីដាំគ្រឿងក្រអូបដូចជាដំណាំស្មៅមានក្លិនផ្អែមព្រះរឹមទ្រង់ដូចជាផ្កាកំភ្លឹងដែលស្រក់ទឹកក្រអូប
14. ព្រះហស្តទ្រង់ដូចជាចិញ្ចៀនមាសដាំដោយត្បូងបេរីលព្រះកាយទ្រង់ដូចជារចនាភ្លុកស្រោបដោយនិលរតន៍
15. ព្រះបាទទ្រង់ដូចជាសសរថ្មកែវតម្កល់នៅលើជើងមាសនព្វគុណឯភាពទ្រង់មានលំអដូចជាភ្នំល្បាណូនវិសេសដូចជាដើមតាត្រៅ
16. ព្រះឱស្ឋទ្រង់ក៏ផ្អែមក្រអូបអើ ទ្រង់គួរស្រឡាញ់ពេញទីហើយឱពួកកូនស្រីក្រុងយេរូសាឡិមអើយនេះហើយជាស្ងួនសំឡាញ់ ហើយជាភឿនជីវិតរបស់ខ្ញុំ។