គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

ទំនុក‌ដំកើង 119:138-145 ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ (KHOV)

138. ទ្រង់​បាន​តាំង​សេចក្ដី​បន្ទាល់​របស់​ទ្រង់​នៅ​លើសេចក្ដី​យុត្តិ‌ធម៌ហើយ​លើ​សេចក្ដី​ស្មោះ‌ត្រង់​ដ៏​ពិត​ផង

139. សេចក្ដី​ឧស្សាហ៍​របស់​ទូល‌បង្គំ​បាន​ស៊ី​បង្ហិន​ទូល‌បង្គំពី​ព្រោះ​ពួក​អ្នក​តតាំង​នឹង​ទូល‌បង្គំគេ​បាន​ភ្លេច​ព្រះ‌បន្ទូល​ទ្រង់

140. ព្រះ‌បន្ទូល​ទ្រង់​បាន​ត្រូវ​សំរង​យ៉ាង​បរិសុទ្ធជា​ទី​បំផុត​ហើយហេតុ​នោះ​អ្នក​បំរើ​របស់​ទ្រង់​ក៏​ស្រឡាញ់​ណាស់

141. ឯ​ទូល‌បង្គំ​ជា​អ្នក​តូច ហើយ​ត្រូវ​គេ​មើល‌ងាយប៉ុន្តែ​ទូល‌បង្គំ​មិន​ភ្លេច​បញ្ញត្ត​របស់​ទ្រង់​ឡើយ

142. សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​ទ្រង់​ជា​សេចក្ដី​សុចរិតដ៏​នៅ​អស់‌កល្ប‌ជានិច្ចហើយ​ក្រឹត្យ‌វិន័យ​ទ្រង់​ជា​សេចក្ដី​ពិត

143. សេចក្ដី​ទុក្ខ និង​សេចក្ដី​លំបាក បាន​មក​គ្រប​សង្កត់លើ​ទូល‌បង្គំ​ហើយទោះ​បើ​យ៉ាង​នោះ គង់​តែ​សេចក្ដី​បង្គាប់​របស់​ទ្រង់ជា​ទី​រីក‌រាយ​ដល់​ទូល‌បង្គំ​ដែរ

144. សេចក្ដី​បន្ទាល់​របស់​ទ្រង់ សុទ្ធ​តែ​សុចរិត​នៅ​ជា​ដរាបសូម​ប្រោស​ឲ្យ​ទូល‌បង្គំ​មាន​យោបល់នោះ​ទូល‌បង្គំ​នឹង​បាន​រស់​នៅ។

145. ៙ ទូល‌បង្គំ​បាន​អំពាវ‌នាវ​ដល់​ទ្រង់​អស់​ពី​ចិត្តឱ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​អើយ សូម​ឆ្លើយ​មក​ទូល‌បង្គំ​ផងទូល‌បង្គំ​នឹង​រក្សា​អស់​ទាំង​បញ្ញត្ត​របស់​ទ្រង់

សូមអានជំពូកពេញលេញ ទំនុក‌ដំកើង 119