លោកយ៉ូណា‌ថាន និងលោកអហ៊ី‌ម៉ាស់នៅចាំត្រង់អេន-‌រូកែល ព្រោះលោកទាំងពីរមិនចូលក្នុងក្រុងទេ ក្រែងគេឃើញ។ ពេលនោះ ស្ត្រីបម្រើម្នាក់នាំសារទៅជម្រាបលោកទាំងពីរ ហើយលោកនាំសារទៅថ្វាយព្រះ‌បាទដាវីឌ។