13. ប្រជាជនរបស់យើងត្រូវរងទុក្ខវេទនាជាពុំខានប្រសិនបើអំណាចត្រូវរលាយបាត់ទៅហើយនោះតើនៅសល់អ្វីទៀត?- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអម្ចាស់។
14. «កូនមនុស្សអើយចូរថ្លែងពាក្យក្នុងនាមយើងចុះ!ចូរទះដៃជាសញ្ញាប្រកាសថាសត្រូវនឹងលើកដាវកាប់ផ្ទួនៗគ្នាពីរបីដងដាវនេះជាដាវប្រល័យជីវិត ដាវសម្លាប់រង្គាលនិងដេញតាមពីក្រោយប្រជាជនរបស់យើង
15. ធ្វើឲ្យពួកគេបាក់ទឹកចិត្តហើយដួលស្លាប់បន្តបន្ទាប់គ្នា។យើងដាក់ដាវនេះនៅមាត់ទ្វារផ្ទះទាំងអស់ដើម្បីសម្លាប់ពួកគេ។ដាវនេះភ្លឺរលោង ចាំងដូចផ្លេកបន្ទោរសម្រាប់សម្លាប់រង្គាលពួកគេ។
16. ដាវអើយ ចូរប្រើមុខដ៏មុតរបស់ឯង!ចូរវាត់ទៅខាងស្ដាំ វាត់ទៅខាងឆ្វេង!តម្រង់ទៅគ្រប់ទិសទី!
17. ចំណែកឯយើងវិញ យើងក៏នឹងទះដៃដែររហូតទាល់តែស្ងប់កំហឹងរបស់យើងនេះជាពាក្យរបស់យើង ដែលជាព្រះអម្ចាស់»។
18. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ ដូចតទៅ៖
19. «កូនមនុស្សអើយ ចូរគូរផ្លូវពីរសម្រាប់ដាវរបស់ស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន ផ្លូវទាំងពីរនេះចេញពីស្រុកតែមួយ។ ចូរដាក់សញ្ញាសម្គាល់នៅមាត់ផ្លូវ ដែលនាំទៅកាន់ទីក្រុងនីមួយៗ។
20. ចូរគូរផ្លូវមួយ នាំមុខដាវឆ្ពោះទៅក្រុងរ៉ាបាត ក្នុងស្រុកអាំម៉ូន និងមួយទៀតនាំទៅក្រុងយេរូសាឡឹម ក្នុងស្រុកយូដា ជាក្រុងដែលមានកំពែងរឹងមាំ។
21. ពេលស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូនមកដល់ត្រង់ផ្លូវបំបែក ហើយគន់គូរចង់ដឹងផ្លូវដែលត្រូវទៅ ដោយអង្រួនព្រួញផ្សង និងសួរគ្រូ។