2. “ចូររំពឹងគិតពីអប្រាហាំជាបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នានិងសារ៉ាដែលបានបង្កើតអ្នករាល់គ្នា។ពេលយើងហៅអប្រាហាំមកគាត់នៅម្នាក់ឯង គ្មានកូនទេ។យើងឲ្យពរគាត់ ហើយគាត់ក៏មានកូនចៅកើនចំនួនឡើងជាច្រើន”។
3. មែនហើយ! ព្រះអម្ចាស់សម្រាលទុក្ខប្រជាជននៅក្រុងស៊ីយ៉ូនព្រះអង្គសម្រាលទុក្ខក្រុងដែលខូចខ្ទេចខ្ទីអស់គឺព្រះអង្គនឹងធ្វើឲ្យក្រុងដែលស្ងាត់ជ្រងំនេះបានដូចជាសួនអេដែន។ព្រះអង្គនឹងធ្វើឲ្យដីហួតហែងនេះប្រែទៅជាសួនឧទ្យានរបស់ព្រះអម្ចាស់។ពេលនោះ នៅក្នុងក្រុងស៊ីយ៉ូននឹងមានឮសូរសម្រែកសប្បាយរីករាយព្រមទាំងមានបទចម្រៀងអរព្រះគុណនិងមានស្នូរតូរ្យតន្ត្រីឡើងវិញ។
4. ប្រជាជនរបស់យើងអើយចូរត្រងត្រាប់ស្ដាប់យើង!ប្រជាជាតិរបស់យើងអើយចូរផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់យើង!ដ្បិតយើងនឹងបង្កើតក្រឹត្យវិន័យយើងនឹងឲ្យការវិនិច្ឆ័យហូរចេញមកជាពន្លឺបំភ្លឺប្រជាជនទាំងឡាយ។
5. សេចក្ដីសុចរិតរបស់យើងនៅជិតបង្កើយការសង្គ្រោះរបស់យើងក៏ជិតមកដល់ដែរយើងនឹងគ្រប់គ្រងលើប្រជាជននានាដោយបារមីរបស់យើងមនុស្សម្នានៅតាមកោះនឹងសង្ឃឹមលើយើងពួកគេនឹងទុកចិត្តលើបារមីរបស់យើង។
6. ចូរងើបមុខឡើងសម្លឹងទៅលើមេឃរួចក្រឡេកមើលមកផែនដីនេះផ្ទៃមេឃនឹងរសាត់បាត់ទៅដូចផ្សែងផែនដីនឹងរេចរឹលទៅដូចសម្លៀកបំពាក់មនុស្សនៅលើផែនដីនឹងត្រូវវិនាសដូចសត្វល្អិតតែការសង្គ្រោះរបស់យើងនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ចហើយសេចក្ដីសុចរិតរបស់យើងនឹងមិនសាបសូន្យឡើយ។
7. អ្នករាល់គ្នាដែលស្គាល់សេចក្ដីសុចរិតប្រជាជនដែលគោរពក្រឹត្យវិន័យរបស់យើងដោយចិត្តស្មោះអើយចូរនាំគ្នាស្ដាប់យើង!មិនត្រូវខ្លាចមនុស្សលោកចំអកឲ្យឡើយហើយក៏មិនត្រូវចុះចាញ់ព្រោះតែគេបន្ទាបបន្ថោកអ្នករាល់គ្នាដែរ។
8. ដ្បិតពួកគេនឹងត្រូវវិនាសដូចសម្លៀកបំពាក់ និងរោមចៀមត្រូវកណ្ដៀរស៊ីបំផ្លាញតែសេចក្ដីសុចរិត និងការសង្គ្រោះរបស់យើងនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។
9. ឱព្រះអម្ចាស់អើយ សូមក្រោកឡើង!សូមក្រោកឡើង សម្តែងព្រះបារមី!សូមតើនឡើង ដូចនៅជំនាន់ដើម!កាលពីបុរាណ ព្រះបារមីព្រះអង្គបានប្រហារស្រុកអេស៊ីបនិងចាក់ទម្លុះសត្វដ៏សំបើមនោះ។
10. ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យសមុទ្ររីងស្ងួតព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យមហាសាគរដ៏ជ្រៅប្រែទៅជាផ្លូវ សម្រាប់អស់អ្នកដែលព្រះអង្គបានលោះ ដើរឆ្លងកាត់។