1. «កាលអ៊ីស្រាអែលនៅពីក្មេងយើងបានស្រឡាញ់អ៊ីស្រាអែលយើងហៅបុត្ររបស់យើងចេញពីស្រុកអេស៊ីប។
2. យើងបានហៅគេមកយ៉ាងណាគេក៏ងាកចេញឆ្ងាយពីយើងយ៉ាងនោះដែរ។ប្រជាជនរបស់យើងនាំគ្នាធ្វើយញ្ញបូជាសែនព្រះបាលទាំងឡាយហើយដុតគ្រឿងក្រអូបជាសក្ការៈបូជាចំពោះរូបបដិមា។
3. យើងនេះហើយដែលបានកាន់ដៃនិងបង្ហាត់អេប្រាអ៊ីមឲ្យចេះដើរតែគេមិនទទួលស្គាល់ថា យើងថែរក្សាគេទេ។
4. យើងបានណែនាំគេដោយចិត្តអាណិតអាសូរនិងដោយចិត្តស្រឡាញ់។យើងបានថ្នាក់ថ្នមគេដូចឪពុកលើកកូនមកបីថើបហើយយើងអោនកាយបញ្ចុកចំណីដល់គេ។
5. ពួកគេនឹងមិនវិលទៅស្រុកអេស៊ីបវិញឡើយជនជាតិអាស្ស៊ីរីនឹងគ្រប់គ្រងលើពួកគេដ្បិតពួកគេមិនព្រមវិលត្រឡប់មករកយើងវិញទេ។
6. សង្គ្រាមនឹងបំផ្លិចបំផ្លាញក្រុងរបស់ពួកគេព្រមទាំងរំលំកំពែងការពារក្រុងហើយកម្ទេចអ្វីៗទាំងអស់។នេះហើយជាលទ្ធផលនៃនយោបាយរបស់អ៊ីស្រាអែល។
7. ប្រជាជនរបស់យើងនៅតែរឹងចចេសបោះបង់ចោលយើងរហូតយើងហៅពួកគេឲ្យងើបមើលមកយើងតែគ្មាននរណារវីរវល់តម្កើងយើងទេ។
8. អេប្រាអ៊ីមអើយ តើយើងត្រូវប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច?អ៊ីស្រាអែលអើយ តើយើងអាចប្រគល់អ្នកទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ខ្មាំងកើតឬ?តើយើងត្រូវប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដូចក្រុងអាដម៉ាឬ?តើយើងគួរធ្វើឲ្យអ្នកបានដូចក្រុងសេបោឬ?ទេ! យើងមិនដាច់ចិត្តដាក់ទណ្ឌកម្មអ្នកទេយើងរំជួលចិត្តអាណិតអ្នកខ្លាំងណាស់។
9. យើងមិនអាចប្រព្រឹត្តតាមកំហឹងដ៏ខ្លាំងក្លារបស់យើងយើងមិនមែនមក ដើម្បីបំផ្លាញអេប្រាអ៊ីមព្រោះយើងជាព្រះជាម្ចាស់មិនមែនជាមនុស្សទេ!យើងជាព្រះដ៏វិសុទ្ធដែលស្ថិតនៅជាមួយអ្នកយើងមិនមែនមក ដោយកំហឹងឡើយ។
10. ពួកគេនឹងដើរតាមព្រះអម្ចាស់ព្រះអង្គនឹងបន្លឺព្រះសូរសៀងដូចសត្វសិង្ហពេលឮព្រះអង្គបន្លឺព្រះសូរសៀងកូនចៅរបស់ព្រះអង្គនឹងប្រញាប់រត់ចេញពីស្រុកខាងលិចទាំងញ័ររន្ធត់។
11. ពួកគេប្រញាប់រត់ចេញពីស្រុកអេស៊ីបដូចហ្វូងចាបទាំងញ័ររន្ធត់ហើយរត់ចេញពីស្រុកអាស្ស៊ីរីដូចហ្វូងព្រាបយើងនឹងនាំពួកគេមករស់នៅក្នុងលំនៅដ្ឋានរបស់ខ្លួនវិញ»- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។