53. ទោះបីបាប៊ីឡូនលើកខ្លួនឡើងដល់មេឃទោះបីពួកគេសង់បន្ទាយយ៉ាងខ្ពស់ៗក្ដីក៏យើងនឹងចាត់អ្នកបំផ្លាញឲ្យនាំគ្នាមកប្រហារក្រុងនេះដែរ»- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
54. មានសម្រែកលាន់ឮឡើងពីក្រុងបាប៊ីឡូនហើយសំឡេងមហន្តរាយលាន់ឮឡើងពីស្រុកខាល់ដេ
55. ដ្បិតព្រះអម្ចាស់កម្ទេចក្រុងបាប៊ីឡូនព្រះអង្គធ្វើឲ្យសម្រែកលាន់ឮក្នុងក្រុងនេះប្រែទៅជាស្ងាត់ជ្រងំកងទ័ពដែលមានសូរសន្ធឹកដូចមហាសាគរនាំគ្នាវាយលុកក្រុងនេះដោយសម្រែកទ្រហឹងអឺងអាប់។
56. ពិតមែនហើយ មេបំផ្លាញមកវាយលុកក្រុងបាប៊ីឡូនទាហានដ៏អង់អាចរបស់ក្រុងនេះធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ខ្មាំងធ្នូរបស់ពួកគេត្រូវបាក់។ ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះដែលតែងតែសងទៅមនុស្សតាមអំពើដែលម្នាក់ៗប្រព្រឹត្ត។
57. «យើងនឹងបង្អកមន្ត្រី អ្នកប្រាជ្ញ ចៅហ្វាយខេត្ត ទេសាភិបាល និងទាហានដ៏អង់អាចរបស់ពួកគេ ឲ្យស្រវឹង។ ពួកគេដេកលក់រហូតលែងភ្ញាក់ទៀត» - នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះមហាក្សត្រ ដែលមាននាមថាព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល។
58. ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលមានព្រះបន្ទូលថា៖«កំពែងដ៏ស្កឹមស្កៃរបស់ក្រុងបាប៊ីឡូនបាក់បែករហូតដល់គ្រឹះទ្វារដ៏ខ្ពស់ៗក៏ឆេះអស់គឺស្នាដៃដែលប្រជាជនទាំងឡាយបានធ្វើក្លាយជាអសារបង់អ្វីៗដែលប្រជាជាតិនានាខំប្រឹងធ្វើក្លាយទៅជាចំណីភ្លើង»។
59. នេះជាសេចក្ដីដែលព្យាការីយេរេមាបង្គាប់ដល់លោកសេរ៉ាយ៉ា ជាកូនរបស់លោកនេរីយ៉ា និងជាចៅរបស់លោកម៉ាសេយ៉ា នៅពេលដែលគាត់ទៅស្រុកបាប៊ីឡូន ជាមួយព្រះបាទសេដេគា នៅឆ្នាំទីបួន ក្នុងរជ្ជកាលរបស់ស្ដេចនេះ។ កាលនោះ លោកសេរ៉ាយ៉ាមានមុខតំណែងជាមេលើពួកមហាតលិក។
60. លោកយេរេមាសរសេរអំពីទុក្ខលំបាកទាំងប៉ុន្មាន ដែលកើតមានដល់ស្រុកបាប៊ីឡូន ទុកក្នុងក្រាំងមួយ គឺព្រះបន្ទូលទាំងអស់ស្ដីអំពីស្រុកបាប៊ីឡូន ដូចមានចែងទុកខាងលើនេះស្រាប់។