គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

យេរេមា 2:27-34 Khmer Standard Version (KHSV)

27. គេ​ពោល​ទៅ​កាន់​រូប​ធ្វើ​ពី​ឈើ​ថា“ព្រះ‌អង្គ​ជា​ព្រះ‌បិតា​របស់​ខ្ញុំ!”ហើយ​ពោល​ទៅ​កាន់​រូប​ធ្វើ​ពី​ថ្ម​ថា“ព្រះ‌អង្គ​បាន​ឲ្យ​កំណើត​ខ្ញុំ!”។ពួក​គេ​បាន​ងាក​មុខ​ចេញ​ពី​យើងហើយ​បែរ​ខ្នង​ដាក់​យើង​វិញតែ​ពេល​ណា​មាន​ទុក្ខ ពួក​គេ​ពោល​មក​យើង​ថា“សូម​តើន​ឡើង! សូម​សង្គ្រោះ​យើង​ខ្ញុំ​ផង!”។

28. ជន‌ជាតិ​យូដា​អើយ ចុះ​ព្រះ​ដែល​អ្នក​បានសូន​ធ្វើ​នោះ ទៅ​ណា​បាត់​អស់​ហើយ?ប្រសិន​បើ​ព្រះ​ទាំង​នោះ​ជួយ​សង្គ្រោះ​អ្នក​បាននៅ​ពេល​អ្នក​មាន​ទុក្ខម្ដេច​ក៏​មិន​ហៅ​ព្រះ​ទាំង​នោះ​ទៅ?ដ្បិត​អ្នក​មាន​ព្រះ​ច្រើន​ដូច​ទីក្រុង​ដែរ!

29. ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​រក​រឿងយើង​ដូច្នេះ?អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​បះ‌បោរ​ប្រឆាំង​នឹង​យើង- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

30. យើង​បាន​វាយ​ប្រដៅ​កូន​ចៅ​អ្នក​រាល់​គ្នាតែ​គ្មាន​ផល​ប្រយោជន៍​អ្វី​សោះដ្បិត​ពួក​គេ​មិន​ព្រម​រាង‌ចាល​ទេអ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រៀប​បាន​នឹង​សិង្ហ​សាហាវគឺ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រហារ​ពួក​ព្យាការី*របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា។

31. (សូម​ឲ្យ​អ្នក​នៅ​ជំនាន់​នេះ​យកព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់​ទៅ​ពិចារណា​ចុះ!)អ៊ីស្រា‌អែល​អើយ តើ​យើង​ប្រៀប​បាន​នឹងវាល​រហោ‌ស្ថាន ឬ​ស្រុក​ដ៏​ងងឹតសម្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឬ?ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ប្រជា‌ជន​របស់​យើង​ពោល​ថា“យើង​ជា​មនុស្ស​មាន​សេរី‌ភាពយើង​មិន​ចង់​វិល​ទៅ​រក​ព្រះ‌អង្គ​វិញ​ទេ!”។

32. មិន​ដែល​មាន​ស្ត្រី​ក្រមុំ​ណាភ្លេច​គ្រឿង​អលង្ការ​របស់​ខ្លួនហើយ​ក្រមុំ​ដែល​ត្រូវ​រៀប‌ការ​ក៏​មិន​ភ្លេចខ្សែ​ក្រវាត់​មាស​របស់​ខ្លួន​ដែរ។រីឯ​ប្រជា‌ជន​របស់​យើង​វិញ គេ​បាន​ភ្លេច​យើងតាំង​ពី​យូរ‌លង់​ណាស់​មក​ហើយ។

33. អ្នក​ប្រសប់​ស្វែង​រក​សង្សារ​ណាស់ដោយ​អ្នក​ធ្លាប់​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់​ពេកអ្នក​លែង​យល់​ថាអំពើ​នោះ​ជា​អំពើ​អាក្រក់​ទៀត​ហើយ។

34. អាវ​របស់​អ្នក​ប្រឡាក់​ទៅ​ដោយ​ឈាមរបស់​ជន​ក្រីក្រគឺ​ឈាម​មនុស្ស​ស្លូត​ត្រង់​ដែល​ពុំ​បាន​ទម្លុះទ្វារ​ប្លន់​យក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​របស់​អ្នក​ឡើយ។

សូមអានជំពូកពេញលេញ យេរេមា 2