គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

យេរេមា 2:10-17 Khmer Standard Version (KHSV)

10. ចូរ​ទៅ​កោះ​គីទីម​ដែល​នៅ​ដាច់​ស្រយាលហើយ​សង្កេត​មើល​ចុះចូរ​ចាត់​មនុស្ស​ឲ្យ​ទៅ​ស្រុក​កេដារហើយ​ស៊ើប‌សួរ​ឲ្យ​បាន​ហ្មត់‌ចត់​ថាតើ​នៅ​តំបន់​ទាំង​នោះ​គេ​ប្រព្រឹត្ត​ដូចអ្នក​រាល់​គ្នា​ឬ​ទេ?

11. តើ​មាន​ប្រជា‌ជាតិ​ណា​មួយ​ផ្លាស់​ប្ដូរព្រះ​របស់​ខ្លួន​ឬ​ទេ? (តាម​ពិត ព្រះ​ទាំង​នោះពុំ​មែន​ជា​ព្រះ​ពិត​ប្រាកដ​ទេ)។រីឯ​ប្រជា‌ជន​របស់​យើង​វិញ គេ​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរព្រះ​ដែល​ផ្ដល់​ឲ្យ​គេ​មាន​សិរី‌រុងរឿងហើយ​បែរ​ជា​នាំ​គ្នា​គោរព​ព្រះ​ដែលឥត​បាន​ការ​ទៅ​វិញ។

12. ផ្ទៃ​មេឃ​អើយ! ចូរ​តក់‌ស្លុតចូរ​ញាប់‌ញ័រ ហើយ​ស្រឡាំង‌កាំង​ទៅ!-នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

13. ប្រជា‌ជន​របស់​យើង​ប្រព្រឹត្ត​អាក្រក់​ពីរ​យ៉ាងគឺ​គេ​បោះ​បង់​យើង​ដែល​ជា​ប្រភព​ទឹក​កំពុង​ហូរបែរ​ទៅ​ជីក​អណ្ដូង ជីក​ស្រះ​ដែល​តែងតែ​ប្រេះមិន​អាច​ទុក​ទឹក​បាន​នោះ​ទៅ​វិញ។

14. តើ​អ៊ីស្រា‌អែល​ជា​ទាសករ​ដែល​គេ​ទិញ​មកឬ​ជា​ទាសករ​ដែល​កើត​ក្នុង​ផ្ទះបាន​ជា​សាសន៍​ដទៃ​នាំ​គ្នា​វាយ​ដណ្ដើមពួក​គេ​ដូច្នេះ?

15. ពួក​គេ​គ្រហឹម​ដាក់​អ៊ីស្រា‌អែល​ដូច​សិង្ហ​គ្រហឹមពួក​គេ​ស្រែក​គំរាម និង​បំផ្លាញ​ស្រុកឲ្យ​វិនាស​ហិន‌ហោចពួក​គេ​ដុត​ក្រុង​ទាំង‌ឡាយហើយ​គ្មាន​នរណា​រស់​ក្នុង​ក្រុង​នោះ​ទៀត​ទេ។

16. សូម្បី​តែ​ជន‌ជាតិ​ណូប និង​ជន‌ជាតិ​តាហា‌ពេនេសក៏​នាំ​គ្នា​កោរ​សក់​អ៊ីស្រា‌អែលនាំ​យក​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ​ដែរ។

17. អ្នក​ជួប​ទុក្ខ​វេទនា​បែប​នេះ មក​ពី​អ្នក​បោះ​បង់ ព្រះ‌អម្ចាស់​ជា​ព្រះ​របស់​អ្នកក្នុង​ពេល​ដែល​ព្រះ‌អង្គ​កំពុង​ដឹក​នាំ​អ្នក។

សូមអានជំពូកពេញលេញ យេរេមា 2