7. លោកបាឡាមក៏ថ្លែងដូចតទៅ៖«ព្រះបាទបាឡាក់ហៅខ្ញុំមកពីស្រុកអើរ៉ាមស្ដេចស្រុកម៉ូអាប់បានហៅខ្ញុំចុះពីភ្នំទិសបូព៌ាថា:ចូរមកដាក់បណ្ដាសាកូនចៅយ៉ាកុប!ចូរមកប្រទេចផ្តាសាកូនចៅអ៊ីស្រាអែល!
8. តើឲ្យខ្ញុំដាក់បណ្ដាសាអ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់មិនដាក់បណ្ដាសាដូចម្ដេចកើត!តើឲ្យខ្ញុំប្រទេចផ្តាសាអ្នកដែល ព្រះអម្ចាស់មិនប្រទេចផ្តាសាដូចម្ដេចបាន!
9. ពីលើផ្ទាំងសិលានេះ ខ្ញុំឃើញពួកគេពីលើកំពូលភ្នំនេះ ខ្ញុំគយគន់មើលពួកគេប្រជាជននេះរស់នៅដាច់ឡែកពីអ្នកដទៃពួកគេដឹងខ្លួនថាពួកគេមិនដូចជាតិសាសន៍ឯទៀតៗទេ។
10. តើនរណាអាចរាប់កូនចៅយ៉ាកុបដែលមានចំនួនច្រើនដូចធូលីដីតើនរណាអាចរាប់ចំនួនអ៊ីស្រាអែលដ៏ច្រើនឥតគណនាបាន?ស៊ូឲ្យខ្ញុំស្លាប់ដូចមនុស្សសុចរិតទាំងនេះសូមឲ្យជីវិតខ្ញុំត្រូវបញ្ចប់ដូចពួកគេដែរ!»។
11. ព្រះបាទបាឡាក់មានរាជឱង្ការមកលោកបាឡាមថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាលោកធ្វើដូច្នេះចំពោះយើង? យើងបានអញ្ជើញលោកមក ដើម្បីឲ្យដាក់បណ្ដាសាខ្មាំងសត្រូវរបស់យើង ប៉ុន្តែ លោកបែរជាឲ្យពរពួកគេទៅវិញ!»។
12. លោកបាឡាមទូលស្ដេចថា៖ «ទូលបង្គំត្រូវថ្លែងតែសេចក្ដីណា ដែលព្រះអម្ចាស់ប្រាប់ឲ្យថ្លែងប៉ុណ្ណោះ!»។
13. ព្រះបាទបាឡាក់មានរាជឱង្ការថា៖ «ដូច្នេះ សូមលោកមកជាមួយយើង មានកន្លែងមួយទៀត ដែលលោកអាចមើលឃើញពួកគេច្បាស់ ព្រោះនៅទីនេះ លោកឃើញពួកគេតែមួយផ្នែកប៉ុណ្ណោះ គឺមិនឃើញទាំងអស់ទេ។ នៅទីនោះ លោកត្រូវតែដាក់បណ្ដាសាពួកគេឲ្យយើង»។
14. ស្ដេចនាំលោកបាឡាមទៅវាលសូភីម ដែលស្ថិតនៅលើកំពូលភ្នំពីសកា។ នៅទីនោះ ស្ដេចសង់អាសនៈប្រាំពីរ នៅលើអាសនៈនីមួយៗ ស្ដេចថ្វាយគោបាមួយ និងចៀមឈ្មោលមួយ។
15. លោកបាឡាមទូលស្ដេចថា៖ «សូមព្រះករុណាគង់នៅទីនេះ ក្បែរតង្វាយដុតរបស់ព្រះករុណា ទូលបង្គំនឹងចេញទៅជួបព្រះជាម្ចាស់»។
16. ព្រះអម្ចាស់យាងមកជួបលោកបាឡាម ព្រះអង្គប្រាប់លោកអំពីសេចក្ដីដែលលោកត្រូវថ្លែង ហើយឲ្យលោកវិលទៅជួបព្រះបាទបាឡាក់វិញ ដើម្បីថ្លែងព្រះបន្ទូលនេះ។
17. លោកបាឡាមក៏វិលទៅជួបព្រះបាទបាឡាក់ ដែលឈរនៅក្បែរតង្វាយដុត ដោយមានពួកនាម៉ឺនមន្ត្រីរបស់ជនជាតិម៉ូអាប់ឈរនៅជាមួយផង។ ព្រះបាទបាឡាក់សួរលោកថា៖ «ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូចម្ដេច?»។
18. លោកបាឡាមក៏ថ្លែងដូចតទៅ៖បពិត្រព្រះរាជាបាឡាក់សូមប្រុងប្រៀបព្រះសណ្ដាប់!បពិត្រព្រះរាជបុត្ររបស់ព្រះបាទស៊ីបព័រសូមផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្ដាប់!
19. ព្រះជាម្ចាស់មិនមែនដូចមនុស្សលោកទេព្រះអង្គមិនចេះកុហកឡើយព្រះអង្គក៏មិនចេះប្រែក្រឡាស់ដូចពូជពង្សរបស់លោកអដាំដែរ!ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលយ៉ាងណាទ្រង់នឹងធ្វើតាមយ៉ាងនោះ។ព្រះអង្គតែងតែសម្រេចតាមព្រះបន្ទូលដែលព្រះអង្គបានថ្លែង។
20. ទូលបង្គំបានទទួលបញ្ជាពីព្រះអង្គដើម្បីឲ្យពរប្រជាជននេះបើព្រះជាម្ចាស់ឲ្យពរនោះទូលបង្គំមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរទេ។
21. គ្មានគ្រោះកាចណាកើតមានដល់កូនចៅលោកយ៉ាកុបឡើយហើយក៏គ្មានទុក្ខវេទនាណាកើតមានដល់កូនចៅអ៊ីស្រាអែលដែរ។ ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់ពួកគេគង់នៅជាមួយពួកគេពួកគេប្រកាសថាព្រះអង្គជាព្រះមហាក្សត្ររបស់ពួកគេ។
22. ព្រះជាម្ចាស់បាននាំពួកគេចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីបដោយប្រើកម្លាំងដ៏ខ្លាំង ដូចសត្វរមាស។