លុះស្អែកឡើង ពួកគេក្រោកពីព្រលឹម ឃើញរូបព្រះ‌ដាកុននោះធ្លាក់ផ្កាប់មុខនៅលើដី ខាងមុខហិបរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ទៀត។ ក្បាល និងដៃទាំងពីររបស់រូបព្រះ‌ដាកុន បាក់ខ្ទាតទៅនៅមាត់ទ្វារវិហារ គឺនៅសល់តែដងខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។