3. Kang katelu jaran putih lan kang kapat jaran plangka lan plontheng.
4. Aku banjur nyuwun priksa marang malaekat kang ngandikan karo aku, aturku: “Dhuh bendara, punika sadaya tegesipun kadospundi?”
5. Paring wangsulane malaekat: “Kabeh iku metu marang ing keblat papat, sawuse padha seba marang ing ngarsane Pangeraning salumahe bumi.”
6. Kang rakitane jaran ireng iku menyang ing Tanah Lor; kang putih iku parane mangulon, dene kang plangka menyang Tanah Kidul;
7. sarta kang abang iku metu, bingung arep lunga sumedya ndlajahi salumahe bumi. Nuli padha kadhawuhan: “Mangkata, padha ndlajahana salumahe bumi!” Bumi banjur didlajahi.
8. Panjenengane tumuli nguwuh marang aku: “Sawangen, kang lakune menyang Tanah Lor iku arep nentremake RohingSun ana ing Tanah Lor kono.”
9. Nuli ana pangandikane Pangeran Yehuwah marang aku mangkene:
10. “Ing dina iki uga sira lungaa, menyang omahe Yosia bin Zefanya narikana pisungsunge Heldai, Tobia lan Yedaya, wong kang wus padha bali saka ing pambuwangan ing Babil.
11. Munguta salaka lan mas, iku banjur gawenen makutha lan sira etrapna ing sirahe Imam Agung Yusak bin Yozadak,
12. kalawan pratelanana: Pangeran Yehuwah Gustine sarwa dumadi ngandika mangkene: Lah iki priya kang asmane Sang Trubusan. Iki bakal tuwuh saka ing papane, lan bakal yasa padalemane Sang Yehuwah.
13. Panjenengane kang bakal mbangun padalemane Sang Yehuwah, sarta kang bakal tampi kaluhuran sarta lenggah ana ing dhampare kalawan ngasta paprentahan. Ing tengene bakal ana sawijining imam, sarta panjenengane sakarone iku bakal padha pirembagan bab damel tentrem-rahayu.