11. Nanging sira kang wus padha ninggal Pangeran Yehuwah,kang wus padha lali marang gunungingSun kang suci,kang padha nata sesajen kanggo Dewa Gad,tuwin kang padha nyuguhake anggur kang dicampuri bumbu marang Dewa Meni:
12. Ingsun bakal nemtokake sira marang pedhang,tuwin sira bakal padha jengkeng arep disembeleh!Amarga nalika Ingsun nimbali,sira ora ngaturake wangsulan,nalika Ingsun ngandika,sira ora padha ngrungokake,nanging sira nglakoni kang ala ana ing paningalingSunlan luwih dhemen marang apa kang ora ndadekake keparenging panggalihingSun.”
13. Mulane mangkene pangandikane Pangeran Allah:“Lah para abdiningSun bakal mangan,nanging sira bakal padha kaliren;para abdiningSun bakal padha ngombe,nanging sira bakal padha kasatan;para abdiningSun bakal padha bungah-bungah,nanging sira bakal padha nandhang wirang;
14. para abdiningSun bakal surak-surak marga saka senenging atine,nanging sira bakal padha sambat-sambat marga saka padha prihatin,sarta sira bakal padha nangis marga pepes semangatira.
15. Para wong pepilihaningSun kudu sira tinggali jenengirakanggo sumpah ipat-ipat iki:Pangeran Allah muga karsaa ndadekake kowe kaya wong-wong iki!Nanging para abdiningSun bakal kasebut nganggo jeneng seje,
16. satemah wong kang arep oleh berkah ana ing nagara,bakal nyuwun berkah demi Allah kang setya,lan wong kang arep sumpah ana ing nagarabakal sumpah demi Allah kang setyasabab karupekan-karupekan kang biyen iku wus padha ora dielingi,sarta wus kaling-kalingan tumrap paningalingSun.”
17. “Awitdene lah Ingsun nitahake langit kang anyarlan bumi kang anyar;bab-bab kang biyen ora bakal dielingi maneh,lan ora bakal tuwuh maneh ing sajroning ati.
18. Nanging padha bungah-bungaha lan surak-surakamarga saka apa kang Suntitahake,awit lah Ingsun nitahake Yerusalem kalawan kebak kabungahantuwin para kang manggon ing kono kalawan kebak kasenengan.
19. Ingsun bakal surak-surak marga saka Yerusalem,sarta girang marga saka umatingSun;ing kono bakal ora keprungu maneh swaraning tangislan swaraning pasambat.
20. Ing kono ora bakal ana bayi maneh kang umure mung sawatara dinautawa wong tuwa kang ora tutug umure,sabab wong kang matine umur satus taun iku bakal dianggep isih enom,lan sapa kang umure ora nganti satus taunbakal dianggep kena ing ipat-ipat.
21. Bakal padha ngadegake omah lan iya banjur dienggoni;bakal padha nandur anggur ana ing kebonlan iya banjur padha mangan wohe.
22. Ora bakal padha ngedegke apa-apa, kang banjur dienggoni ing wong liya,lan ora bakal padha nenandur,kang wohe banjur dipangan wong liya;amarga umure umatingSun iku bakal padha karo umuring wit-witan,tuwin para pepilihaningSun bakal padha ngrasakake nikmating gegaweane tangane.
23. Anggone padha nglakoni rekasa ora bakal tanpa gunatuwin ora bakal nglairake anak kang banjur mati dadakan,amarga padha turune wong kang diberkahi dening Pangeran Yehuwah,sarta anak-putune padha manggon tetunggalan ana ing kono.
24. Sarta bakal kelakon sadurunge padha sesambat,Ingsun wus paring wangsulan,nalika lagi padha munjuk,Ingsun wus midhangetake.
25. Asu ajag lan cempe bakal nyenggut bebarengan,singa bakal mangan dami kaya sapisarta ula uripe bakal saka lebu.Ora ana kang nglakoni piala utawa tumindak ora becik ana ing sawratane gunungingSun kang suci,”mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.