5. Wong padha netesake endhog ula bedhudhak,tuwin nenun jaring kemangga;sing sapa mangan endhog mau mesthi bakal mati,sarta manawa endhog mau dipijet nganti pecah,banjur metu ulane bedhudhak.
6. Jaring kang ditenun mau ora kena dianggo sandhangan,lan gegaweane ora kena dianggo kemul;panggawene iku panggawe kang ambek siya,sarta kang ditindakake dening tangane iku mung awujud kekerasan.
7. Enggal-enggal anggone nglakoni piala,lan enggal-enggal arep ngilekake getihe wong kang ora luput;rancangane iku pangrantaming ambek siya,tuwin menyang ngendi bae paranemesthi ninggal karusakan lan gempuran.
8. Padha ora sumurup marang dalaning karukunan,tuwin ing sajroning tindak-tanduke ora ana kaadilan;padha milih dalan-dalan kang menggok,lan saben wong kang lumaku ing kono ora wanuh marang katentreman.
9. Marga saka iku kaadilan tetep adoh saka kitatuwin kabeneran ora nekani kita,kita padha ngarep-arep pepadhang,nanging kang ana mung pepeteng,padha ngarep-arep cahya,nanging kita padha lumaku ana ing pepeteng.
10. Kita padha gagap-gagap ing tembok kaya wong wuta,tuwin grayah-grayah kaya-kaya ora duwe mripat;kita padha kesandhung ing wayah tengange,kaya-kaya ing wayah repet-repetpadha lungguh ing papan peteng kaya wong mati.
11. Kita kabeh padha gereng-gereng kaya bruwang,swara kita lereg-lereg kaya manuk dara;kita ngarep-arep marang kaadilan,nanging ora ana,nganti-anti marang kaslametan,nanging iku tetep adoh saka kita.