10. kowe padha ngetung omah-omah ing Yerusalem,lan omah-omah banjur padha kokbubrahi kanggo nyantosakake tembok;
11. kowe gawe papan tandhon banyu ana ing antarane tembok loro maukanggo ngwadhahi banyu ing blumbang kang lawas;nanging kowe ora padha tumenga marang Panjenengane kang yasa iku,lan ora ndeleng marang Panjenengane kang wus mangun iku wiwit biyen mula.
12. Ing nalika iku Pangeran, Sang Yehuwah Gustining sarwa tumitahdhawuh marang wong supaya nangis lan sesambat kalawan gundhul lan manganggo bagor;
13. nanging lah, ing satengahe tinemu kabungahan lan suka-suka,njagal sapi lan nyembeleh wedhus,mangan iwak lan ngombe anggur, kalawan nguwuh:“Ayo padha mangan lan ngombe,awit sesuk kita padha mati!”
14. Nanging Sang Yehuwah, Gustine sarwa tumitah banjur paring wangsit marang aku lan ngandika mangkene:“Kaluputanira iki sanyata ora bakal kaapura,nganti sira padha mati,”mangkono pangandikane Pangeran, Gustining sarwa tumitah.
15. Mangkene pangandikaning Pangeran, Gustining sarwa tumitah:“Ayo sira nemonana panggedhene kraton iki,Sebna kang ngurus kraton lan pratelaa: