23. Aku ndeleng bumi, lah wus worsuh lan suwung,lan aku tumenga marang ing langit, padhange wus sirna.
24. Aku ndeleng gunung-gunung,lah padha gonjang-ganjing,lan sakehing tengger-tengger padha horeg.
25. Aku ndeleng, jebul wus ora ana manungsa,lan sakehing manuk ing awang-awang padha mabur ngilang.
26. Lah aku ndeleng tanah kang maune suburjebul wus dadi pasamunan,lan sakehing kuthane wus padha jugrugana ing ngarsane Sang Yehuwah, marga saka bebendune kang mulad-mulad!