20. Banjur padha dakwangsuli mangkene: “Sang Yehuwah wus ngandika marang aku:
21. Kandhaa marang turune Israel: Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah: Satemen-temene Ingsun bakal najisake papan pasuceningSun, kang dadi kaluhurane pangwasanira, kasenengane mripatira lan nyawanira; sarta anak-anakira lanang lan wadon kang padha sira tinggal iku bakal padha mati dening pedhang.
22. Ing kono kowe bakal padha nglakoni apa kang daktindakake: Raimu bakal ora padha koktutupi, lan kowe ora bakal padha mangan roti palayadan.
23. Sirahmu bakal padha kokenggoni serban lan sikilmu bakal kokenggoni trumpah; tuwin kowe ora bakal padha ngadhuh-adhuh utawa nangis. Nanging kowe bakal padha lebur ing sajroning paukumanmu lan kowe bakal padha genten ngesah.
24. Kaya mangkono Yeheskiel bakal dadi gegambaran tumrap sira kabeh. Sira bakal padha nglakoni trep karo kang katindakake. Manawa iku wus kelakon, sira bakal padha sumurup, yen Ingsun iki Pangeran Yehuwah.
25. Anadene sira, he, anaking manungsa, apa ora mangkene kang bakal kelakon iku? Ing dina anggoningSun mundhut betenge, pepasrene, kang nyenengake atine, kasenenganing mripate lan kang kaangen-angen dening nyawane, anak-anake lanang lan wadon,
26. ing dina iku uga bakal ana wong kang bisa oncat, kang teka nggawa pawarta marang sira.
27. Ing dina iku cangkemira bakal kabukak lan sira bakal caturan karo wong kang oncat mau sarta banjur ora lestari bisu. mangkono anggonira dadi pralambang tumrap para wong mau tuwin iku banjur padha sumurup, manawa Ingsun iki Yehuwah.”