2. “He, anaking manungsa, Yerusalem sumurupna marang panggawe-panggawene kang nistha.
3. Lan tutura mangkene: Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah marang Yerusalem: Asalira lan kalairanira iku saka ing tanah Kanaan; bapakira iku wong Amori lan ibunira wong Heti.
4. Kalairanira iku mangkene: Nalika sira dilairake, puserira ora dikethok lan sira ora didusi nganggo banyu supaya resik; sira uga ora dikosoki nganggo uyah utawa digedhong.
5. Ora ana siji-sijia kang ngrasa welas marang sira kang banjur nandukake iku mau marang sira marga saka anggone kadunungan rasa welas; sira malah nuli kabuwang menyang ing ara-ara, amarga nalika lairira kaanggep tanpa aji dening wong.
6. Ingsun tumuli tindak langkung lan ningali sira kroncalan kalawan kuthah getih, sarta sajrone sira kuthah getih iku Ingsun ngandika marang sira: Sira kudu urip
7. lan dadi gedhe kaya tetuwuhan ing ara-ara! Sira dadi gedhe tuwin wus cukup umurira, malah banjur wus diwasa; payudaranira menter-menter, rambutira wus thukul, nanging sira wuda mblejed.
8. Ingsun nuli tindak langkung lan Ingsun ningali sira, lah sira wus tumeka ing titimangsanira birai. Ingsun banjur njereng pangagemaningSun Sunkemulake marang sira, wewadinira Suntutupi. Ingsun nganakake prajanjian kalawan supaos karo sira -- mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah -- mulane sira wus dadi kagunganingSun.
9. Sira Sunedusi nganggo banyu, Sunresiki getihira sarta Sunborehi kalawan lenga.
10. Sira Sunenggoni sandhangan kang mawa warna, sira Sunparingi sandhal walulang dhuyung lan kudhung mori alus apadene slendhang sutra.