Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Wulang Bebasan 6:7-19 Kitab Sutji (JAV)

7. Sanadyan semut iku ora ana kang mimpin,ora ana kang ngatur lan ora ana kang manggedheni,

8. iya padha keklumpuk rejeki ing mangsa panas,lan tandho pangan ing mangsa panen.

9. He wong kesed, nganti pira lawase anggonmu klemahan,besuk apa anggonmu tangi turu?

10. “Turu sadhela engkas, ngantuk sadhela engkas,nekuk tangan arep nglegeyeh sadhela engkas.”

11. Kowe nuli bakal katekan kamiskinan kaya wong kang nempuh,lan kacingkrangan kayadene wong kang sikep gegaman.

12. Tanpa guna lan nisthawong kang urip kalawan cangkem kang cidra,

13. kang mripate kedhep-kedhep,kang muter-muter sikile lan nyasmitani srana drijine,

14. kang atine ngangen-angen kaculikan, kang tansah ngrantam-rantam piala,lan kang njalari tukar padu;

15. mulane banjur dadakan katempuh ing bilai,sadhela bae rusak lan ora bisa dipulihake maneh.

16. Nem prakara iki kang disengiti dening Pangeran Yehuwah,malah pitung prakara kang dadi jejember tumrap galihe;

17. iya iku mripat gumunggung, ilat cidra,tangan kang ngwutahake getihe wong kang ora salah;

18. ati kang ngrantam-rantam piala,sikil kang enggal-enggal marani piala,

19. seksi palsu, kang ngucapake ujar pagorohan,sarta kang njalari ecrahe sadulur.

maca bab lengkap Wulang Bebasan 6