26. He anakku, atimu wenehna marang aku,sarta mripatmu cikben seneng marang dalan-dalanku.
27. Awit wong wadon tuna-susila iku jugangan kang jero,lan wong wadon lenjeh iku sumur kang ciyut.
28. Malah kaya begal anggone nyenyegat,lan ngakehake wong kang cidra ana ing antarane para manungsa.
29. Sapa kang ngadhuh-adhuh? Sapa kang sambat-sambat?Sapa kang padu? Sapa kang ngesah-esah?Sapa kang tatu tanpa sabab?Sapa kang mripate abang?
30. Yaiku para kang melek nganti tengah wengi karo ngombe anggur,kang padha teka prelu ngicipi anggur bumbon.
31. Aja mandeng marang anggur, kang abang memenginake banget warnane,sarta kileng-kileng ana ing tuwung,lan angler nikmat yen kaombe,
32. nanging wekasane nyakot kaya ula,lan nyemburake wisa kaya ula bedhudhak.
33. Mripatmu banjur bakal ndeleng bab-bab kang aneh,lan atimu nglairake tembung-tembung kang ora karuwan.
34. Kowe banjur kaya wong kang ana ing satengahe ombak sagara,utawa kaya wong kang ana ing pucaking tiyange prau.
35. Kowe bakal celathu mangkene: “Aku digebugi dening wong, nanging aku ora krasa lara,lan dipenthung iya ora krasa!Kapan aku eling?Aku arep golek anggur maneh.”