Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Wulang Bebasan 2 Kitab Sutji (JAV)

Gunane ngupaya kawicaksanan

2:1-22

1. He anakku, manawa kowe nampani tembung-tembungku,lan nyimpen prentahku ana ing sajroning atimu,

2. temah kupingmu nggatekake marang kawicaksanan,sarta atimu kokadhepake marang kapinteran,

3. lan manawa kowe njaluk tulung marang pangreten,lan ngenerake swaramu marang kapinteran,

4. manawa iku kokupaya kaya golek salaka,lan pangoyakmu kaya mburu rajabrana kapendhem,

5. kowe tumuli bakal nemu pangreten bab wedi-asih marang Pangeran Yehuwahlan oleh kawruh bab Gusti Allah.

6. Awitdene Sang Yehuwah kang paring kawicaksanan,saka ing lesane miyos kawruh lan kapinteran.

7. Panjenengane nyawisi pitulungan marang wong kang jujur, --Panjenengane iku dadi tetamenge para wong kang lakune tanpa cacad --

8. kambi njagi lakuning kaadilan,lan ngreksa lakune para kagungane yaiku wong kang padha setya.

9. Mangkono dadine kowe bakal ngreti bab kabeneran, kaadilan,lan kejujuran, malah sarupane dalan kang becik.

10. Awitdene kawicaksanan bakal lumebu ing atimusarta kawruh iku bakal nyenengake nyawamu;

11. kawicaksanan bakal ngopeni kowe,sarta kapinteran bakal rumeksa marang kowe,

12. supaya kowe kaedohna saka ing dalan kang ala,saka wong kang nglairake apus krama;

13. saka wong kang padha ngungkurake dalan kang luruslan lumaku ing dalan kang peteng;

14. kang seneng nindakake piala,sarta surak-surak marga saka kadursilane;

15. kang menggak-menggok lakunelan kang keblinger tindak-tanduke;

16. karomaneh supaya kowe uwal saka wanita tuna-susila,lan wong wadon liyane kang lunyu tembung-tembunge,

17. kang ninggal bojone jaka-lara,sarta lali marang prasetyane Gusti Allah;

18. lan omahe ilang ambles marang pati,sarta dalane anjog ing papaning arwah-arwah.

19. Sapa kang marani wong iku, ora bisa bali,lan ora bisa tumeka ing dalaning urip.

20. Mulane lumakua ing dalane wong kang becik,nirua lakune wong mursid.

21. Marga wong jujur kang bakal padha ngenggoni tanah,lan para wong kang tanpa cacad bakal padha tetep manggon ing kono,

22. nanging para wong duraka bakal padha kasirnakake saka ing tanah iku,sarta wong kang laku cidra bakal padha kabuwang saka ing kono.