5. Sing sapa nyampahi marang wong miskin iku ngala-ala marang Kang Nitahake,sarta kang bungah marga ana kacilakan iku mesthi bakal nampani paukuman.
6. Makuthaning para wong tuwa iku anak-putune,lan kang minangka kaurmatane anak-anak iku para leluhure.
7. Wong gemblung iku ora pantes nglairake tembung-tembung kang apik,mendahane maneh wong luhur ngucapake tembung cidra.
8. Atur-atur iku tumrape kang ngaturi kaya sesotya adi,menyanga ngendi bae parane, tansah oleh kauntungan.
9. Wong kang nasabi kaluputan iku ngupaya sih,nanging sing sapa ngudhal-udhal prakara iku misahake pamitran.
10. Srengen sapisan tumrap wong kang mawa budi, rumasuke luwih jerotinimbang karo wong goblog digitik rambah ping satus.
11. Wong duraka iku mung tansah golek piala,nanging kongkonan kang tanpa welas bakal nekani wong mau.
12. Milaur kepranggul bruwang wadon kang kelangan anake,tinimbang karo kepethuk wong gemblung klawan bodhone.
13. Sing sapa males piala marang kabecikan,piala ora bakal sumingkir saka ing omahe.
14. Miwiti grejegan iku kaya mbedhah bendungan,mulane mundura sadurunge wiwit grejegan.
15. Mbenerake wong duraka lan ngluputake wong bener,iku karo-pisan nistha tumrap Pangeran Yehuwah.
16. Apa gunane wong gemblung nggegem dhuwit kanggo tuku kawicaksanan,sabab wong iku tanpa budi?
17. Mitra iku ing samangsa-mangsa ajeg bae katresnane,lan dadi sadulur ing sajroning kasusahan.
18. Wong kang tanpa budi yaiku wong kang nganakake pasarujukan,kang saguh nanggung pepadhane.
19. Wong kang dhemen grejegan iya seneng marang panerak,lan sing sapa mbecikake lawange iku ngupaya karusakan.
20. Wong kang atine cidra ora bakal nemu kabegjan,kang dursila ilate bakal tumiba ing bilai.