1. Manungsa bisa nimbang-nimbang ing sajroning ati,nanging wangsulane ilat iku asale saka Sang Yehuwah.
2. Wong padha ngarani resik marang dalane, manut wawasane dhewe,nanging Pangeran Yehuwah kang ndadar ati.
3. Sakehing panggawemu pasrahna marang Pangeran Yehuwah,temah sakehe rancanganmu bakal kelakon.
4. Pangeran Yehuwah anggone nitahake samubarang iku kanthi tujuane dhewe-dhewe,malah wong duraka iku kapesthekake kanggo dinane bilai.
5. Sing sapa lumuhur-luhur iku nistha tumraping Pangeran Yehuwah,sanyata, wong iku ora bakal mlesed saka ing paukuman.
6. Katresnan lan kasetyan iku njalari dosa kaapura,sarta wedi-asih marang Sang Yehuwah iku margane wong ngedohi piala.
7. Manawa ana wong kang lakune ndadekake keparenge Sang Yehuwah,iku dalasan satrune iya dirukunake karo wong mau.
8. Luwih becik pametu sathithik klawan kabeneran,tinimbang pametu akeh tanpa kaadilan.
9. Atine manungsa ngrasak-rasakake dalane,nanging Pangeran Yehuwah kang ngenerake lakune.
10. Putusan kang saka ing Gusti Allah, iku ana ing lathining ratu,manawa anggone ngadili lesane ora tumindak kliru.
11. Timbangan lan traju kang patitis iku kagungane Pangeran Yehuwah,lan sakehe bandhul-timbangan ing kanthong iku damelane.
12. Nistha ing ngatase raja yen nindakake duraka,dene kang nyantosakake dhampare iku kabeneran.
13. Lambe kang nglairake kabeneran iku ndadekake keparenge Sang Prabu,sarta panjenengane ngasihi wong kang tembung-tembunge jujur.
14. Dukaning ratu iku dutaning pati,mangka wong wicaksana ngendhakake bebendune.