6. Wong kang lakune saleh iku kareksa dening kabenerane,nanging kang gawe dosa digawe sangsara dening durakane.
7. Ana wong kang sumugih-sugih, nanging ora duwe apa-apa,ana uga kang ethok-ethok miskin, mangka bandhane akeh.
8. Kasugihan iku kanggo nebus nyawane wong,nanging wong miskin ora bakal krungu pangancam.
9. Pepadhange wong bener iku sumorot gumebyar,nanging damare wong duraka bakal mati.
10. Ambek kumingsun iku mung marakake grejegan,nanging wong kang ngrungokake pitutur kadunungan kawicaksanan.
11. Bandha kang gampang olehe, mesthi bakal suda,nanging wong kang tlaten nglumpukake saka sathithik, bakal dadi sugih.
12. Pangarep-arep kang kasumenekake, gawe sedhihing ati,nanging pepenginan kang katutugan iku wit panguripan.
13. Sing sapa ngremehake pangandika, iku bakal nanggung akibate,nanging sapa kang manut marang prentah, iku bakal tampa piwales.
14. Piwulange wong wicaksana iku sumbering urip,ndadekake wong ora kena ing kalaning pati.
15. Budi kang utama ngolehake sih,nanging dalane wong cidra iku ndadekake cilakaning wong iku.
16. Wong kang prayitna tumindak kanthi kawasisan,nanging wong bodho ngetokake bodhone.
17. Utusan kang duraka iku njalari cilaka,nanging duta kang setya nekakake kuwarasan.