10. Padamaran sapirantine kabeh mau tumuli katumpangana ing lulang dhuyung, sarta kaselehna ing amben-ambenane kang kanggo ngusung.
11. Misbyahe mas dilurubana jarit wungu tuwa, dikrukubana lulang dhuyung, sarta dietrapana ing pikulaning misbyah iku.
12. Karomaneh padha njupuka sakehing piranti kang kanggo leladen pangibadah ing pasucen, padha kadekekna ing jarit wungu tuwa, kalarabana lulang dhuyung, banjur kaselehna ing amben-ambenan.
13. Awu ing misbyah karesikana, tumuli kalarabana jarit wungu nom,
14. ing sadhuwure katumpangna sakehe piranti kang kanggo ing gawe, yaiku: anglo, porok, sarta sorok, bokor panyiraman apadene sakehe pirantining misbyah, banjur dilarabana lulang dhuyung, sawuse iku kaetrapana ing pikulaning misbyah.
15. Sawuse Harun lan para anake rampung anggone nutupi barang-barang lan sakehe pirantine pasucen kabeh, samangsa arep budhalan, wong bani Kehat lagi kena lumebu prelu ngusungi barang-barang iku, nanging aja nganti nggepok samubarang kang suci iku, supaya aja nganti nemahi pati. Dadi iku barang-barang ing Tarub Pasewakan kang kudu diusung dening bani Kehat.
16. Anadene Eleazar anake Imam Harun, bubuhane ngreksa lengane padamaran, dupa wangen-wangen, kurban dhaharan ajegan sarta lenga jebad; uga kuwajiban ngreksa Tarub Suci lan saisine kabeh, yaiku barang-barang kang suci lan sapirantine kabeh.”
17. Pangeran Yehuwah ngandika marang Nabi Musa lan Rama Harun, dhawuhe:
18. “Kula-wangsane lan gotrah-gotrahe para bani Kehat iku poma aja nganti cures saka ing satengahe wong Lewi.
19. Supaya padha lestari urip lan ora nganti nemahi pati samangsa maju nyedhaki barang-barang kang suci pinunjul, sira padha nindakna mangkene; kanggo wong-wong mau: Harun lan anak-anake padha lumebua lan mrenahna wong bani Kehat mau, cedhak karo barang-barang kang kudu diusung.
20. Nanging aja ana wong Kehat kang lumebu arep ndeleng barang-barang suci iku sanadyan munga sakedhap netra, supaya aja nganti nemahi pati.”
21. Sang Yehuwah ngandika marang Nabi Musa:
22. “Para bani Gerson iya uga kacacahna miturut kula-wangsane lan para gotrahe,
23. kang umur telung puluh taun sapandhuwur tumeka umur seket taun, kaetunga, iya saben wong kang kudu ngayahi kuwajiban lumadi marang Tarub Pasewakan.