23. samubarang kang tahan geni, iku kaobonga, supaya birat najise. Ewadene iya isih prelu kabirat najise sarana banyu pambirating najis; nanging samubarang kang ora bisa tahan ing geni iku celupna ing banyu.
24. Apamaneh kowe padha ngumbaha sandhanganmu ing dinane kang kaping pitu, temah bakal birat najismu, sawuse mangkono kowe padha kena lumebu ing palereban.”
25. Pangeran Yehuwah tumuli ngandika marang Nabi Musa:
26. “Sira nacahna sarupaning bandhangan, kang rupa manungsa lan sato-kewan -- iya sira dalah Imam Eleazar lan para pemimpining umat iku;
27. nuli iku kaparoa, kanggo kang padha nglurug perang, lan kanggo wong saumat kabeh;
28. banjur sira njupuka pisungsung kagem Sang Yehuwah saka para prajurit kang padha nglurug perang, saben limang atuse siji, iya saka manungsa, iya saka sapi, saka kuldi lan saka wedhus.
29. Iku kajupuka saka kang separo kang dadi pandumane, banjur sira tampakna marang Imam Eleazar minangka pisungsung-mligi kagem Pangeran Yehuwah.
30. Dene separone kang dadi pandumane wong Israel, iku kajupuka saben sekete siji, iya saka manungsa, saka sapi, saka kuldi lan saka wedhus; dadi saka sarupane raja-kaya, sarta kabeh iku sira pasrahna marang para wong Lewi kang nglakoni ayahan ing Tarube Suci Sang Yehuwah.”
31. Nabi Musa lan Imam Eleazar tumuli padha nglakoni apa kang dadi dhawuhe Pangeran Yehuwah marang Nabi Musa.
32. Anadene bandhangane, yaiku kekarene jarahan kang wus dirayah dening para prajurit, iku gunggunge: wedhus nem atus pitung puluh lima ewu;
33. sapi pitung puluh loro ewu,