10. Ing kono Sang Prabu Balak banjur tuwuh dukane marang Bileam klawan ngremet-remet asta, tumuli ngandika marang Bileam: “Enggonku nimbali kowe iku dakpurih ngipat-ipati mungsuhku, lah kok malah kokberkahi rambah kaping telu;
11. saiki, kowe minggata menyang panggonanmu; aku wus janji marang kowe, yen kowe masthi dakganjar akeh banget, nanging Pangeran Yehuwah kang malangi ganjaranmu iku.”
12. Ature Bileam marang Sang Balak: “Utusan panjenengan dalem rak sampun kawula sanjangi, wosipun:
13. Sanajan Sang Prabu Balak maringna kedhatone kebak emas lan salaka pisan, ewadene aku ora wani nerak kang dadi dhawuh timbalane Pangeran Yehuwah, dadia bab nglakoni kang becik utawa kang ala saka atiku dhewe; endi kang dadi dhawuhe Pangeran Yehuwah, yaiku kang bakal dakucapake.
14. Wondene ing samangke, kawula lajeng badhe wangsul dhateng panggenanipun bangsa kawula; ingkang punika panjenengan dalem kawula aturi uninga, punapa ingkang badhe katandukaken dening bangsa punika dhateng bangsa panjenengan dalem ing benjingipun.”
15. Bileam tumuli medharake kidunge, mangkene:“Iki tembung-tembunge Bileam bin Beor,pangucape wong kang kaawasake mripate.
16. Calathune wong kang krungu sabdane Gusti Allah,lan kang nampani kawruh ing ngatase Kang Mahaluhur,kang ndeleng wahyune Kang Mahakawasa,kambi lumah-lumah, nanging klawan kabuka mripate.
17. Panjenengane dakdeleng, nanging ora saiki,dakawasake, nanging ora ana ing cedhakan,ana lintang njedhul saka Yakub,ana teken keprabon jumedhul saka ing Israel,iku ngremuk pilingane Moab,sarta nggempur marang sakehing turune Set.
18. Tanah Edom bakal dadi reh-rehane,lan Seir bakal dadi reh-rehane para mungsuhe iku.Nanging Israel bakal nindakake prakara-prakara kang nelakake gagah prakosane.