21. Sarehne wong Edom kenceng ora nglilani wong Israel liwat ing tlatahe, mulane wong Israel banjur padha nyimpang ninggal wewengkon kono.
22. Wong Israel saumat kabeh banjur padha budhal saka ing Kadesy, tumuli tekan ing gunung Hor.
23. Ana ing sacedhake gunung Hor kono, ana ing tapel-watese tanah Edom, Pangeran Yehuwah ngandika marang Nabi Musa lan Imam Harun:
24. “Harun bakal kakumpulake karo para leluhure, awitdene ora bakal melu lumebu ing tanah kang Sunparingake marang wong Israel, marga sira padha nglirwakake marang dhawuhingSun ana ing sacedhake banyu ing Meriba.
25. Harun lan Eleazar padha timbalana, kairida munggah ing gunung Hor.
26. Harun tumuli cuculana panganggone lan sira anggokna marang Eleazar anake; dene Harun bakal kakumpulake karo para leluhure lan mati ana ing kono.”
27. Nabi Musa banjur nglampahi kaya anggone kadhawuhan dening Pangeran Yehuwah; padha munggah ing gunung Hor; wong sapasamuwan kabeh padha ndeleng bab iku.
28. Imam Harun tumuli dilukari pangagemane dening Nabi Musa lan diagemake marang kang putra Eleazar; Imam Harun tumuli seda ana ing pucake gunung kono. Nabi Musa lan Imam Eleazar banjur padha tedhak saka ing gunung iku mau.
29. Wong sapasamuwan kabeh bareng ngerti yen Imam Harun wus seda, tumuli padha nangisi nganti telung puluh dina lawase.